پادشاه و کنیزک

پادشاه و کنیزک (داستان مثنوی معنوی). داستان شاه و کنیزک اولین داستان کتاب مثنوی معنوی و نخستین سخن مولوی در آن کتاب است که پس از ماجرای نمادین و تمثیلیِ نی نامه آمده است. این داستان یکی از جدی ترین داستان های کتاب مثنوی و یک قصهٔ پررمزوراز و در ادامهٔ ماجرای «نی نامه» است، که تمام آنچه مولانا بیان آن را در نظر داشته، در نی نامه بیان کرده است، در این داستان نیز اکثر اصول و عقاید مربوط به جهان بینی، تجارب روحانی و حیاتی و ماجرای روح آدمی در جسم را در قالب داستان و تمثیل بیان کرده است.
این داستان پنج شخصیت اصلی دارد که تمام آن شخصیت ها بجز پادشاه طبق منشِ اصلی خود رفتار می کنند.
پادشاه: منش پادشاه با آنچه عموم مردم از یک پادشاه انتظار دارند متفاوت است. کارکتر پادشاه در این داستان، دین و معرفتی بی آلایش دارد که او را بدون واسطه به عنایات الهی متصل می کند.
سایر شخصیت ها: کنیزک، زرگر، حکیم الهی و طبیبان مدعی، سایر شخصیت های این داستان هستند. طبیبان همه مانند هم و همگی در حکم یک شخصیت هستند.

پادشاه و کنیزک (داستان مثنوی مولوی). داستان شاه و کنیزک اولین داستان کتاب مثنوی معنوی و نخستین سخن مولوی در آن کتاب است که پس از ماجرای نمادین و تمثیلی نی نامه آمده است. این داستان، یکی از جدی ترین داستان های کتاب مثنوی و یک قصه پر رمز و راز و در ادامه ماجرای نی نامه است. که تمام آنچه مولانا بیان آن را در نظر داشته، در نی نامه بیان نموده است، در این داستان نیز اکثر اصول و عقاید مربوط به جهان بینی، تجارب روحانی و حیاتی و ماجرای روح آدمی در جسم را در قالب داستان و تمثیل بیان کرده است.