تأثیر فرهنگی ایران بر مصر پسااسلامی. فرهنگ ایرانی در سه دوره قرون وسطی، سلطنت عثمانی و دوران مدرن تأثیر گذاشته است.
تأثیر سنت و رسوم ایرانی بر مصری ها، همان مقداری بود که بر کلیه کشورهای جهان عرب گذاشت. ترجمه آثار پهلوی و عصاره گیری زمینه های سیاسی، فرهنگی و دیوانسالاری ایرانیان مسلمان بر جهان عرب، از نمونه های این تأثیرها هستند. نقل قولی از ابن خلدون در مقدمه کتابش (العبر) هست که فرهنگ ساسانیان در کل بر جهان عرب و اسلامی تأثیرگذار بوده است: «فرهنگ ساکن ایرانی ها به عرب های اموی و سپس عباسی منتقل شد. از طریق عباسیان به دیلمی ها و سپس به ترک های سلجوقی و از طریق ترک ها به مصر و همچنین از طریق تاتارها به عراق ها (عراق عرب و عراق عجم) انتقال یافت». حکمرانی فاطمیون اسماعیلی (۲۹۷–۵۶۷ ه. ق) که عقایدشان به طور گسترده در ایران توسعه یافت، موقعیتی را برای نفوذ غیرمستقیم برخی مذهب های ایرانی و سنت های فرهنگی آن ها فراهم ساخت. برای مثال، جشن های ایرانی نوروز، مهرگان و سده در طی این دوران در مصر برگزار می گشت. فرهنگ های برجسته تری از ایران در مصر در دوران سده های ۱۶ تا ۱۸ میلادی در مصر، طی حکومت عثمانی (که مصر در آن زمان استانی از این امپراتوری بود) پدیدار شد.
همانگونه که ادبیات فارسی به صورت گسترده در امپراتوری عثمانی، آزمندانه دنبال می گشت، و زبان فارسی به عنوان یکی از زبان های سیستم دیوانسالاری توسط کاتبان درباری آموخته می شد، مصر بر اثر عثمانیان، تحت تأثیر فرهنگ ایرانی قرار گرفت. این اثر تعدادی از مصری های سرشناس و اهل قلم را تشویق کرد تا زبان و ادبیات فارسی را فراگیرند و سبک نوشتار فارسی در انشا و نگارش مصری ها، جا گرفت. این تأثیر در قرن ۱۹ اُم میلادی تا حدی در مصر ادامه یافت تا اینکه مصر توسط محمدعلی پاشا (۱۸۰۴–۱۸۴۹ میلادی) و جانشینانش، مستقل شد. تا جنگ جهانی اول، آثار ادبی فارسی کلاسیک، به ویژه سعدی، حافظ، مولوی، جامی و سنایی در جهت تدریس زبان و ادبیات فارسی به کار گرفته می شد. در این دوران، انتشارات بولاق چند سری از آثار بزرگ ادبی فارسی را منتشر کرد.
طی قرن های ۱۹ و ۲۰ میلادی، تأثیر فرهنگی ایران بر مصر به کمک ایران شناسی و تدریس ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه ها، اکتساب کتاب های ایرانی و انتشار روزنامه های فارسی توسط ایرانی های مقیم مصر صورت گرفت. از ابتدای ساخت دانشگاه های مدرن در مصر در نیمه نخست قرن ۲۰ میلادی، فارسی بخش مهمی از برنامه تحصیلی موسساتی از قبیل دانشگاه های قاهره و عین الشمس در پایتخت، و دانشگاه های اسکندریه، آسیوط، منصوره، طنطا، زقازیق و حلوان در استان های دیگر بود.
تأثیر سنت و رسوم ایرانی بر مصری ها، همان مقداری بود که بر کلیه کشورهای جهان عرب گذاشت. ترجمه آثار پهلوی و عصاره گیری زمینه های سیاسی، فرهنگی و دیوانسالاری ایرانیان مسلمان بر جهان عرب، از نمونه های این تأثیرها هستند. نقل قولی از ابن خلدون در مقدمه کتابش (العبر) هست که فرهنگ ساسانیان در کل بر جهان عرب و اسلامی تأثیرگذار بوده است: «فرهنگ ساکن ایرانی ها به عرب های اموی و سپس عباسی منتقل شد. از طریق عباسیان به دیلمی ها و سپس به ترک های سلجوقی و از طریق ترک ها به مصر و همچنین از طریق تاتارها به عراق ها (عراق عرب و عراق عجم) انتقال یافت». حکمرانی فاطمیون اسماعیلی (۲۹۷–۵۶۷ ه. ق) که عقایدشان به طور گسترده در ایران توسعه یافت، موقعیتی را برای نفوذ غیرمستقیم برخی مذهب های ایرانی و سنت های فرهنگی آن ها فراهم ساخت. برای مثال، جشن های ایرانی نوروز، مهرگان و سده در طی این دوران در مصر برگزار می گشت. فرهنگ های برجسته تری از ایران در مصر در دوران سده های ۱۶ تا ۱۸ میلادی در مصر، طی حکومت عثمانی (که مصر در آن زمان استانی از این امپراتوری بود) پدیدار شد.
همانگونه که ادبیات فارسی به صورت گسترده در امپراتوری عثمانی، آزمندانه دنبال می گشت، و زبان فارسی به عنوان یکی از زبان های سیستم دیوانسالاری توسط کاتبان درباری آموخته می شد، مصر بر اثر عثمانیان، تحت تأثیر فرهنگ ایرانی قرار گرفت. این اثر تعدادی از مصری های سرشناس و اهل قلم را تشویق کرد تا زبان و ادبیات فارسی را فراگیرند و سبک نوشتار فارسی در انشا و نگارش مصری ها، جا گرفت. این تأثیر در قرن ۱۹ اُم میلادی تا حدی در مصر ادامه یافت تا اینکه مصر توسط محمدعلی پاشا (۱۸۰۴–۱۸۴۹ میلادی) و جانشینانش، مستقل شد. تا جنگ جهانی اول، آثار ادبی فارسی کلاسیک، به ویژه سعدی، حافظ، مولوی، جامی و سنایی در جهت تدریس زبان و ادبیات فارسی به کار گرفته می شد. در این دوران، انتشارات بولاق چند سری از آثار بزرگ ادبی فارسی را منتشر کرد.
طی قرن های ۱۹ و ۲۰ میلادی، تأثیر فرهنگی ایران بر مصر به کمک ایران شناسی و تدریس ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه ها، اکتساب کتاب های ایرانی و انتشار روزنامه های فارسی توسط ایرانی های مقیم مصر صورت گرفت. از ابتدای ساخت دانشگاه های مدرن در مصر در نیمه نخست قرن ۲۰ میلادی، فارسی بخش مهمی از برنامه تحصیلی موسساتی از قبیل دانشگاه های قاهره و عین الشمس در پایتخت، و دانشگاه های اسکندریه، آسیوط، منصوره، طنطا، زقازیق و حلوان در استان های دیگر بود.
فرهنگ ایرانی در سه دوره قرون وسطی، سلطنت عثمانی و دوران مدرن تأثیر گذاشته است.