کلمه جو
صفحه اصلی

پادتن مونوکلونال

دانشنامه عمومی

پادتن های تَک تیره (Monoclonal antibodies یا mAb یا moAb) یا آنتی بادی مونوکلونال پادتن ها (آنتی بادی ها) یی تک گونه monospecific هستند که همانند یکدیگرند. علت این همانندی اینست که این پادتن ها توسط نوعی سلول ایمنی تولید شده اند که همه همانندسازی شده از یک سلول والد است. البته معمولاً با تکثیر ریکامبیننت این پادتن ها ساخته می شوند.
Medarex — who marketed their UltiMab platform. Medarex were acquired in July 2009 by Bristol Myers Squibb
Abgenix — who marketed their Xenomouse technology. Abgenix were acquired in April 2006 by Amgen.
Regeneron's VelocImmune technology.
Kymab - who market their Kymouse technology.
Open Monoclonal Technology's OmniRat™ and OmniMouse™ platform.
پادتن های تک تیره پادتن هایی تک اختصاصی هستند که همه مشابه هم هستند چون از سلول های ایمنی مشخص که از یک سلول کلون شده اند ایجاد شده، برخلاف پادتن های پلی کلونال که از سلول های ایمنی متفاوتی ایجاد می شوند. پادتن های تک تیره اتصال تک ظرفیتی دارند بدین معنی که همه به یک نوع اپیتوپ متصل می شوند.
تقریباً برای همه نوع ماده ای می توان پادتن تک تیره ساخت که به آن اتصال یابد؛ آن ها حتی می توانند آن ماده را ردیابی یا تخلیص نمایند. این توانایی به ابزار مهمی در زیست شیمی، زیست شناسی مولکولی و پزشکی تبدیل گشته است. وقتی به عنوان دارو مورد استفاده اند پسوند mab برای دارو مورد استفاده است.
در محیط کشت خارج از بدن به طور طبیعی لنفوسیت های B (تولیدکننده پادتن ها) در طی چند هفته می میرند. به همین علت این لنفوسیتهای B با سلول های B توموری که سلول های میلوم نامیده می شوند، ادغام می شوند. این سلول های میلوم مانند بقیه سلول های سرطانی قادر هستند که نامحدود تقسیم شوند و به سلول های نامیرا معروف گردند. این رده سلولی نامیرا که ادغامی از لنفوسیتهای B و سلول های میلوم هست، یک رده سلولی هیبریدی نامیده می شود که خصوصیات هر دو سلول ادغام شده را داراست. هیبریدی قادر هستند که خارج از بدن in vitro نامحدود تکثیر و پادتن تولید کنند.برای اینکه پادتن های تک تیره تولید شوند، باید یک حیوان (به طور معمول موش) با آنتی ژن مورد نظر در تماس قرار گیرد و بدن جاندار شروع به ایمن سازی کند. در طی چند هفته متوالی سلول های B اختصاصی آنتی ژن شروع به تکثیر و ترشح پادتن های اختصاصی می کنند. بافت طحال که مملو از لنفوسبتهای B است از موش استخراج شده و لنفوسیت های B جدا شده با سلول های میلوم ادغام می شوند. با وجودی که بسیاری از سلول ها در محیط کشت قادر به ادغام شدن و تکثیر هستند، تنها میزان بسیار کمی ار آن ها (سلولهای هیبریدی تولیدکننده پادتن) قادر به بقا هستند. روش تشخیص سلول های هیبریدی از سلول های دیگر به این صورت است که به محیط کشت هیپوکسانتین، آمینوپترین و تیمیدین(HAT) افزوده می شود. این محیط کشت اختصاصی از رشد سلول های میلوم ادغام نشده جلوگیری می کند چرا که این سلول ها قادر نیستند از هیپوکسانتین و تیمیدین به خاطر آمینوپترین که یک بلوک کننده متابولیکی است، استفاده کنند. سلول های میلوم یک نقص ژنتیکی ای را حمل می کنند که پس از ادغام با سلول های B به تعادل می رسند. سلول های B ادغام نشده نیز پس از چند روز می میرند به این دلیل که این سلول ها در محیط کشت قادر به رشد و تکثیر نیستند.پس از ادغام سلولی باید سلول های هیبریدی تولیدکننده پادتن شناسایی و استخراج شوند. تست ELISA برای شناسایی این سلول های هیبریدی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از شناسایی و استخراج این کلونهای سلولی می توان آن ها را به صورت in vivo به عنوان یک تومور تولیدکننده پادتن یا به صورت ex vivo در یک محیط کشت، کشت داد. پادتن ها می توانند از خون حیوان که دچار لوسمی شده است یا از محیط کشت جداسازی شوند.


کلمات دیگر: