کوره ده. [ رَ / رِ دِه ْ ] ( اِ مرکب ) ده کوچک و کم آباد. ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ). ده کم جمعیت که چندان آبادانی نداشته باشد. ( ناظم الاطباء ). دهی بسیار کوچک و کم سکنه و کم حاصل. دهی کوچک و ناچیز و حقیر.ده کوره. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
من روشنم از دود غم روز به خویش
ای چرخ تو می دانی و این کوره ده خویش.
رکنای مسیح کاشی ( از آنندراج ).