زبان فارسی در کشمیر

دره جامو و کشمیر را به علت شباهت هوا و زمین و محیط آن سامان به ایران، ایران کوچک نامیده اند. در بسیاری از بناها و باغات و قالی کشمیر تأثیر هنر ایران مشهود است. از لحاظ نثرنویسی هم دورهٔ پیش از تیموریان در کشمیر بسیار غنی است.
روابط ایران و هندوستان
سرایندگان ایرانی در شبه قاره هند
پارسیان هند
زبان فارسی در شبه قاره هندوستان
فهرست پارسیان هند
ورود زبان و ادبیات فارسی به دره پهناور جامو و کشمیر هم زمان با گسترش دین اسلام در آن نواحی در ربع اول سده هشتم هجری به طور خاص آغاز شده ولو از سده یکم هجری به بعد عده ای از مسلمانان در این ناحیه بسر برده اند. در سده مزبور صوفیان بزرگ ایران مانند سید شرف الدین بلبل شاه ترکستانی (م ۷۲۷ ه) و میر سید علی همدانی (م ۷۸۶ ه) و بسیاری از همراهان آنان موجب توسعه اسلام و زبان فارسی در آن سامان بوده اند.
در سال ۷۲۵ ه نخستین مسلمان کشمیر صدر الدین بر روی کار آمد. از سال ۷۴۳ ه شاهان شاهمیری سلطه بدست آوردند (۷۴۳ – ۹۶۲ ه) و سپس چک ها اقتدار را دارا شدند (۹۶۲ – ۹۹۴ ه) و از آن به بعد ناحیه کشمیر در عهد اکبر شاه تیموری جزوی از پادشاهی تیموریان تلقی شده است – دوره پیش از تیموریان را در کشمیر «عهد سلاطین کشمیر» می نامند.
بعد از عصر ده به ویژه پس از برقرار گردیدن دولت گورکانیان در هند و متحد شدن بخش اساسی این کشور در گرد یک مرکز سیاسی وضع موجود خیلی تغییر یافت. روابط سیاسی میان فرارود-هندوستان، ایران و هند خیلی بهتر گردیده و برای وسعت یافتن روابط اقتصادی، فرهنگی و ادبی بین این ممالک زمینهٔ مساعدی به وجود آمد.