زبان قمری

زبان قُمُری (شیکومور) رایج ترین زبان در کشور قُمُر است. این کشور در اقیانوس هند در بین قاره آفریقا و ماداگاسکار واقع شده است.
اطلسی-کنگو
بنو-کنگو
بانتووار
بانتو
بانتوی ساحل شمال شرق
شاباکی
سواحلی
قمری
زبان قمری از مجموعه ای از گویش های سواحلی تشکیل شده اما نسبت به زبان سواحلی تأثیر بیشتری از عربی پذیرفته است. هریک از جزایر اصلی کشور قمر گویش قمری خود را دارند. به گویش جزیره آنژوآن، شیندزوآنی گفته می شود، گویش جزیره موهِلی را شیموالی و گویش رایج در مایوت را شیمائوره می گویند. گویش جزیره گران کومور نیز شینگازیژا نام دارد.
تا سال ۱۹۹۲ برای این زبان الفبای رسمی وجود نداشت اما برای نوشتن آن هم از خط عربی و هم خط لاتین استفاده می شود.
به زبان قمری، شیماسیوا نیز گفته می شود که به معنی «زبان جزایر» است. سرود ملی قمر به این زبان نوشته شده است.