خسران بردن زیانگری .
زیانکاری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زیانکاری. ( حامص مرکب ) خسران بردن. ( فرهنگ فارسی معین ). زیان کردن. و رجوع به همین کلمه شود. || زیانگری. ( فرهنگ فارسی معین ). || اتلاف و اسراف. || گناه. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ عمید
زیان بردن، ضرر کردن.
پیشنهاد کاربران
خسر
غبن
خسر. . . ضرر . . . خسارت . . . . .
کلمات دیگر: