( صفت اسم ) جمع : کاتب : [ اما طریقی که خواج. فاضل ظهیر الدین کرجی داشت کتب. عجم از نسج کتابت بر منوال او اگر خواهند قاصر آیند ] . ( مرز بان نامه )
جمع کاتب
جمع کاتب
کتبة. [ ک َ ت َ ب َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاتب . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به کتاب و کاتب شود.
کتبة. [ ک ِ ب َ ] (ع اِمص ) نوشتن خواستن کتابی را که می نویسی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). نبشتن خواستن کتابی را که شخص می نویسد. کتبت . || نوع نبشتن . || هیئت نبشتن . (ناظم الاطباء). کتبت .
کتبة. [ ک ِب َ ] (ع مص ) رجوع به کَتب و کِتاب و کِتابَة شود.
کتبة. [ ک ُ ب َ ] (ع اِ) دوال که بدان دوزند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). دوالی است که به آن دوخته میشود درز مشک و غیر آن . (شرح قاموس ). || آنچه بدان شرم ماده شتر را فراهم آرند تا گشن برنجهد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || درز موزه و مشک و جز آن فراهم آورده . (منتهی الارب ). درزی است که بهم آورده است دوال هر دو روی آنرا. (شرح قاموس ). ج ، کُتَب . (اقرب الموارد).
کاتب#NAME?