کلمه جو
صفحه اصلی

فروس

فرهنگ فارسی

از دیه های انار

لغت نامه دهخدا

فروس. [ ف ُ ] ( ع اِ ) ج ِ فرس. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). اسبان. رجوع به فرس شود.

فروس. [ ] ( یونانی ، اِ ) ماذریون. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به ماذریون و مازریون شود.

فروس. [ ف َ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ).

فروس. [ ف ُ ] ( ع اِ ) حلزون. ( دزی ج 2 ص 263 ).

فروس. [ ] ( اِخ ) از طسوج طبرش. ( تاریخ قم ص 117 ).

فروس. [ ] ( اِخ ) از دیه های انار. ( تاریخ قم ص 137 ).

فروس . [ ] (اِخ ) از دیه های انار. (تاریخ قم ص 137).


فروس . [ ] (اِخ ) از طسوج طبرش . (تاریخ قم ص 117).


فروس . [ ] (یونانی ، اِ) ماذریون . (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به ماذریون و مازریون شود.


فروس . [ ف َ ] (ع اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ).


فروس . [ ف ُ ] (ع اِ) ج ِ فرس . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). اسبان . رجوع به فرس شود.


فروس . [ ف ُ ] (ع اِ) حلزون . (دزی ج 2 ص 263).


فرهنگ عمید

= فَرَس

فَرَس#NAME?



کلمات دیگر: