<div class="boxBd">گسسته دم. [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ دَ ] ( ص مرکب ) آنکه از پس دویدن مانده باشد و نفسش گسسته باشد. ( آنندراج ). آنکه نفسش بند آمده باشد : <br>پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او<br>بدگوی را بریده زبان و گسسته دم.<div class="au">فرخی.</div>نگر که در پی بویت دویده بود صبا<br>که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم.<div class="au">ظهوری ( از آنندراج ).</div></div>

گسسته دم. [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ دَ ] ( ص مرکب ) آنکه از پس دویدن مانده باشد و نفسش گسسته باشد. ( آنندراج ). آنکه نفسش بند آمده باشد : پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او بدگوی را بریده زبان و گسسته دم. فرخی. نگر که در پی بویت دویده بود صبا که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم. ظهوری ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱. نفس بریده.<br>۲. آن که از خستگی نفسش بند آمده باشد.</div>

۱. نفس بریده. ۲. آن که از خستگی نفسش بند آمده باشد.

گسسته دم

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید