گستاخ رویی

۱ - جسارت بی پروایی . ۲ - بی شرمی وقاحت بی حیایی : چو شیرین یافت آن گستاخ رویی بدو گفتا درین صورت چه گویی ? ( نظامی )

گستاخ رویی. [ گ ُ ] ( حامص مرکب ) بی شرمی. بی حیایی :
چو از بیطاقتی شوریده دل شد
از آن گستاخ روییها خجل شد.پس از یکچند چون بیداردل گشت
از آن گستاخ روییها خجل گشت.چو گستاخ رویی بر این داشته ست
که در پرده پوشیده نگذاشته ست.چو شیرین یافت آن گستاخ رویی
بدو گفتا در این صورت چه گویی.

بی پروایی، بی شرمی.