<div class="boxBd">فروچیدن. [ ف ُ دَ ] ( مص مرکب ) بر زمین چیدن و به ترتیب در جای خود قرار دادن. ( یادداشت بخط مؤلف ) : <br>پس عرصه بیفکند و فروچیدش مهره <br>هر زخم که او میزد بس کارگر آمد.<div class="au">سوزنی.</div>رجوع به چیدن شود.</div>

فروچیدن. [ ف ُ دَ ] ( مص مرکب ) بر زمین چیدن و به ترتیب در جای خود قرار دادن. ( یادداشت بخط مؤلف ) : پس عرصه بیفکند و فروچیدش مهره هر زخم که او میزد بس کارگر آمد. سوزنی. رجوع به چیدن شود.

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. چیدن، برچیدن.<br>۲. ترتیب دادن، ساز دادن.</div>

۱. چیدن، برچیدن. ۲. ترتیب دادن، ساز دادن.

فروچیدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید