متشیخ. [ م ُ ت َ ش َی ْ ی ِ ]( ع ص ) خواجه و پیرشونده. ( آنندراج ). شیخ شده و خواجه و پیر گشته. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || آن که خود را به پیری زند. و رجوع به تشیخ شود.
متشیخ
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
پیرشده یا تظاهرکننده به پیری.
کلمات دیگر: