آنکه رخساره و روی او سپید باشد
سپیدرخ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سپیدرخ. [ س َ / س ِ رُ ] ( ص مرکب ) آنکه رخساره و روی او سپید باشد :
تذرو عقیق روی ، کلنگ سپیدرخ
گوزن سیاه چشم ، پلنگ ستیزه کار.
تذرو عقیق روی ، کلنگ سپیدرخ
گوزن سیاه چشم ، پلنگ ستیزه کار.
فرخی.
فرهنگ عمید
= سپیدرو
سپیدرو#NAME?
کلمات دیگر: