ستیزنده

( اسم ) آنکه ستیزه کند .
آنکه خصومت و لجاجت کند لجوج

ستیزنده. [ س ِزَ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه خصومت و لجاجت کند. ( آنندراج ). لجوج. ژکاره. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ) :
هجیر ستیزنده بد گمان
که میداشت راز سپهبد نهان.تهمتن برخش ستیزنده گفت
که با کس مکوش و مشو نیز جفت.بهر چه ش ْ رسد سازگاری کند
فلک بر ستیزنده خواری کند.بهمت برآر از ستیزنده شور
که بازوی همت به از دست زور.

۱. کسی که ستیزه کند، جنگجو.
۲. لجوج.
۳. ناسازگار.