زهرناک

( صفت ) ۱ - زهر آگین سمی . ۲ - مو دار .

زهرناک. [ زَ ] ( ص مرکب ) زهرآلوده. ( آنندراج ). سم دار و زهرآلود. ( ناظم الاطباء ). زهرآگین. سمی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
های خاقانی ترا جای شکرریز است و شکر
گر دهانت را به آب زهرناک آگنده اند.مزاج هوا چون بود زهرناک
بیندازد آن چیز را در مغاک.کاین شده ست از خوی حیوان پاک پاک
پر ز عشق و لحم و شحمش زهرناک.بایدکه در چشیدن آن جام زهرناک
شیرینی شهادت ما در زبان شود.رجوع به زهر شود.

زهردار، دارای زهر، زهرآلود، سمی.