نیایشگر
فارسی به انگلیسی
لغت نامه دهخدا
نیایشگر. [ ی ِ گ َ ] ( ص مرکب ) نیایش کن. دعاگو. دعاکن. ستایشگر :
بدو گفت ما بندگان توایم
نیایشگر پاک جان توایم.
بدو گفت ما بندگان توایم
نیایشگر پاک جان توایم.
فردوسی.
فرهنگ عمید
نیایش کننده، ستایش کننده.
کلمات دیگر: