حج ناتمام

حج ناتمام اشاره دارد به اقدام حسین بن علی در ناتمام گذاردن مناسک حج و بیرون رفتن از مکه پیش از واقعه کربلا.نبو
حسین به خاطر ناامنی مکه برای او و اینکه مطلع شد نیروهای یزید در صدد قتل او در مکه هستند، تصمیم گرفت حج را به عمره مفرده تبدیل کند. احرام بست و طواف و سعی و تقصیر انجام داد و از احرام بیرون آمد، چون نمی توانست حج را به پایان برد. او می ترسید در مکه او را گرفته، به سوی یزید ببرند، یا غافلگیرانه ترور کنند. این از نظر فقهی نیز بی اشکال است. در حدیث است که حسین روز ترویه در حالی که در عمره بود، به سوی عراق بیرون شد: «ان الحسین بن علی خرج یوم الترویة الی العراق و کان معتمرا».
کار حسین هم جنبه حفظ قداست حرم الهی را داشت و هم نمی خواست درایام حج و در بیت الله الحرام خونش ریخته شود، و هم با بیرون شدن از مکه، در روزی که همه از هر سو به مکه آمده اند و عازم عرفاتند و به این صورت، خبر خروج اعتراض آمیز وی بر ضد حکومت، توسط حاجیانی که از همه جا آمده اند و اینکه او، در مکه هم امنیت و مصونیت ندارد، همه جا پخش می شد و این نوعی مبارزه تبلیغاتی بر ضد یزید بود.