حداقل غلظت الوئولی

حداقل غلظت آلوئولی. حداقل غلظت آلوئولی (به انگلیسی: Minimum Alveolar Concentration) یا به اختصار MAC عبارت است از میزان دارویی از ماده بیهوش کننده است که در ۵۰٪ بیماران از پاسخ به تحریک دردناک جلوگیری می کند.
دی نیتروژن مونوکسید - ۱۰۴
زنون - ۷۲
دسفلوران - ۶٫۶
دی اتیل اتر - ۳٫۲
سووفلوران - ۱٫۸
انفلوران - ۱٫۶۳
ایزوفلوران - ۱٫۱۷
هالوتان - ۰٫۷۵
کلروفرم - ۰٫۵
متوکسی فلوران - ۰٫۱۶
از این اصطلاح برای سنجیدن میزان قدرت و توان داروهای بیهوشی استنشاقی استفاده می شود. MAC برای اولین بار در سال ۱۹۶۵ معرفی شد. در واقع MAC میزان متوسط دارو را بیان می کند. اما در مقالات به عنوان حداقل میزان دارو بیان شده است. هرقدر میزان MAC یک داروهای بیهوشی استنشاقی کمتر باشد آن دارو قویتر است.
حداقل غلظت آلوئولی، غلظتی از داروهای بیهوشی استنشاقی (که بر اساس میزانی از یک اتمسفر بیان می شود) است که از حرکت بیمار در پاسخ به تحریک دردناک ناشی از جراحی در ۵۰ درصد موارد جلوگیری می کند. این اندازه گیری در حالت ماندگار انجام می شود، با این فرض که تعادل لازم بین داروهای بیهوشی استنشاقی در آلوئول و خون و مغز به وجود آمده است.
MAC به عنوان یک روش مناسب برای اندازه گیری قدرت و توان داروهای بیهوشی استنشاقی پذیرفته شده است زیرا برای گونه های مختلف و در شرایط مختلف ثابت مانده است.