تأثیر اندیشه ایرانی بر یهودیت. هنگام حمله بابلی ها و آشوری ها به شهر های یهودی (اسرائیل) و تبعید کردن گروهی از یهودیان، برخی از یهودیان به سرزمین های زرتشتی مذهب (همانند مادها) وارد گشته و با عقاید زرتشتی ها آشنا شدند. پس از ورود پارسی ها (به رهبری کوروش بزرگ) به بابل و تسخیر این شهر بدست کوروش بزرگ، آشنایی بیشتری بین یهودی ها و زرتشتی ها صورت گرفت و عقاید مشترکی بینشان رد و بدل گشت.
تأثیر اندیشه ایرانی بر اسلام
از جمله پیامبران یهودی که در سرزمین های مادها زیسته اند، می توان به حبقوق و ناحوم و زکریا و حجی اشاره داشت. پس از فتح بابل توسط کوروش بزرگ، افراد بیشتری از پیامبران بنی اسرائیل با افکار زرتشتی آشنایی پیدا کردند. از جمله آنها اشعیا، نویسنده کتاب استر می توان نام برد.
به عقیده حلوی، نام استر برگرفته از ایرانی باستان استار، به معنی ستاره است. به نوشته شاکد، اسامی پسران هامان در کتاب استر، هر کدام به گونه متفاوتی به صورت ایرانی ممکن تفسیر می گردند. اسامی بدست آمده در متون مقدس، به صورت Parshandatha, Dalphon, Aspatha, Poratha, Adalia, Aridatha, Parmashta, Arisai, Aridai, Vaizatha هستند. کلمه آخر Vaizatha، به صورت آشکار شبیه به *Vahya-zāta- ایرانی به معنی «زادهِ بهتر» و همچنین برخی دیگر از اسامی، به صورت مستند ایرانی تفسیر می گردند، ولی باید یادآور شد که فهم الگوی نوع و فرم ایرانی آنها در این لیست، مشکل است. داندامایف معتقد است که اسم Memucan به کار رفته در این کتاب، پارسی است، در حالی که هامان ایلامی و مردخای، بابلی است.
گرچه فرای معتقد است که کتاب دانیال، به سبب منطبق نبودن بر کتاب های کلاسیک یونانی، باید اخلاقی و نه تاریخی به حساب آورد؛ و نتصر هم یادآور گشته که بلشزر، پسر نبونئید هرگز به پادشاهی نرسید، اما اشمیت حدس می زند که دانیال مادی در کتاب دانیال، اوگبارو (فرماندار گوتیم و ژنرال کوروش بزرگ در فتح بابل) باشد.
تأثیر اندیشه ایرانی بر اسلام
از جمله پیامبران یهودی که در سرزمین های مادها زیسته اند، می توان به حبقوق و ناحوم و زکریا و حجی اشاره داشت. پس از فتح بابل توسط کوروش بزرگ، افراد بیشتری از پیامبران بنی اسرائیل با افکار زرتشتی آشنایی پیدا کردند. از جمله آنها اشعیا، نویسنده کتاب استر می توان نام برد.
به عقیده حلوی، نام استر برگرفته از ایرانی باستان استار، به معنی ستاره است. به نوشته شاکد، اسامی پسران هامان در کتاب استر، هر کدام به گونه متفاوتی به صورت ایرانی ممکن تفسیر می گردند. اسامی بدست آمده در متون مقدس، به صورت Parshandatha, Dalphon, Aspatha, Poratha, Adalia, Aridatha, Parmashta, Arisai, Aridai, Vaizatha هستند. کلمه آخر Vaizatha، به صورت آشکار شبیه به *Vahya-zāta- ایرانی به معنی «زادهِ بهتر» و همچنین برخی دیگر از اسامی، به صورت مستند ایرانی تفسیر می گردند، ولی باید یادآور شد که فهم الگوی نوع و فرم ایرانی آنها در این لیست، مشکل است. داندامایف معتقد است که اسم Memucan به کار رفته در این کتاب، پارسی است، در حالی که هامان ایلامی و مردخای، بابلی است.
گرچه فرای معتقد است که کتاب دانیال، به سبب منطبق نبودن بر کتاب های کلاسیک یونانی، باید اخلاقی و نه تاریخی به حساب آورد؛ و نتصر هم یادآور گشته که بلشزر، پسر نبونئید هرگز به پادشاهی نرسید، اما اشمیت حدس می زند که دانیال مادی در کتاب دانیال، اوگبارو (فرماندار گوتیم و ژنرال کوروش بزرگ در فتح بابل) باشد.