چاقودندان

چاقودندان یا اسمایلودون یا به غلط ببر دندان شمشیری یک سرده منقرض شده از گربه سانان "machairodant" می باشد. چاقودندان احتمالاً شناخته شده ترین ببر دندان خنجری است که در شمال آمریکا در دورهٔ پلایستسیس (۲٫۵ میلیون سال پیش - ۱۰٬۰۰۰ سال پیش) زندگی می کرده است. یکی از بزرگترین کالکشن های فسیل این جانور از گودال های قیر "La Brea" بدست آمده است. ۳ گونه از این سرده شناخته شده است؛ آن ها در اندازه و اندام تفاوت دارند.
S. populator Lund, 1842 (type)
S. fatalis Leidy, 1869
S. gracilis Cope, 1880
با وجود این، چاقودندان ساختاری با استحکام بیشتر از گربه های امروزی داشت، مخصوصاً با دست های جلویی به خوبی تکامل یافته و دندان های نیش بلند بالایی خارق العاده. فک این جانور قابلیت باز شوندگی بیشتری نسبت به گربه های امروزی داشت و دندان های نیش بالایی باریک و شکننده بودند، طراحی شده و سازگار برای کشتن دقیق. این ویژگی ها چاقودندان را به یک شکارچی خاص در شکار گیاه خواران بزرگ مانند گاومیش آمریکایی و شتر تبدیل کرد.
چاقودندان احتمالاً در محیطهای بسته مانند بوته زارها و جنگل ها که پوشش لازم برای کمین و غافلگیر کردن برای شکار ایجاد می کرد، زندگی می کرد. وابستگی این جانور به حیوانات بزرگ ممکن است دلیل انقراض این جانور باشد. دانشمندان در مورد اینکه آیا چاقودندان یک حیوان اجتماعی بوده یا نه بحث و گفتگو می کنند. شباهت واکنش های شکارچی به درخواست کمک و رواج صدمات التیام یافته می گوید که این جانوری اجتماعی بوده درحالی که که مغز کوچک و محیط زندگی دارای پوشش گیاهی می گوید که جانوری تنها و منزوی بوده است.چندین فسیل نشانه هایی از آنکیلوزینگ اسپاندیلیتیس، شوک روحی، آرتریتیس را نشان می دهند. چاقودندان ۱۰٬۰۰۰ سال پیش منقرض شد.
نام رایج دندان شمشیری اشاره به طول بلند دندان نیش فک بالا دارد. با وجود اینکه نام رایج تر، ببر دندان شمشیری است، اما چاقودندان یک ببر نبوده است .بلکه ببر متعلق به زیرتیره Pantherinae است درحالیکه چاقودندان به زیرتیره Machairodontinae تعلق دارد. نام چاقودندان از کلمه یونانی σμίλη, smilē, چاقو همرا با (ὀδoύς (hodoús, دندان یا ترکیب اضافه ὀδoύς, ὀδόντος, odóntos. می آید.