مشاده

نشانوند , استدلا ل

مشاده . [ م َ دِه ْ ] (ع اِ) کارها و مشغل های بازدارنده و بیخودکننده . (ناظم الاطباء).

مشادة. [ م ُ شادْ دَ ] (ع مص ) سختی نمودن در چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).با کسی سخت فراگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). منه : لن یشاد الدین احد اًلا غَلبه ُ. (منتهی الارب ). || زور آزمودن و غلبه کردن . (از اقرب الموارد).