مشاه

جمع ماشی

( مشآة ) مشآة. [ م ِ ] ( ع اِ ) ( از «ش ء و» ) زنبیل و زنبر که بدان خاک ومانند آن کشند. ج ، مشائی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیط المحیط ) ( از اقرب الموارد ).

---

( مشاة ) مشاة. [ م ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ماشی. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). ماشون. ( اقرب الموارد ). پیادگان : قدم الحاج حتی المشاة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).