فلج بل

فلج عصب زوج هفتم مغزی یا عصب صورتی منجر به فلج بل (Bell's palsy) می شود. در این حالت عضلات صورت به صورت ناگهانی و به طور موقت فلج می شوند، اغلب تنها یک طرف صورت را گرفتار می کند.درگیری عصب صورتی معمولاً به تنهائی یک بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری دیگر است مانند عفونت، آسیب یا تومور عصب صورتی. فلج خودبخودی عصب فاسیال بدون شواهد سایر بیماری ها، فلج ایدیوپاتیک بل نامیده می شود. اگر چه دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد فلج بل دارای یک مکانیسم ایمنی التهابی ویروسی است.این بیماری در هر گروه سنی رخ می دهد ولی در ۴۰–۲۰ سالگی شایع تر است.در یک جمعیت صدهزار نفری سالانه ۲۰–۱۰ مورد از آن رخ می دهد.
فلج عصب صورتی
چارلز بل
علائم فلج بل شامل: ضعف در یک طرف صورت، انقباضات کوتاه مدت عضلانی، افتادگی پلک و لب، اشک ریزش و سرازیر شدن آب دهان در طرف مبتلا، خشکی چشم، خشکی دهان، اختلال چشایی، مشکل در مکیدن پستان توسط نوزاد و لبخند کج می باشد.
این فلج نوعی فلج عصب صورت بوده و نام آن با نام چارلز بل گره خورده است.
اغلب افراد مبتلا به فلج بل در طول دو تا سه هفته بدون درمان بهبود پیدا می کنند. موفق ترین شیوه درمان این است که علت آسیب عصبی را شناسایی و برطرف کرد. گاه سی تی اسکن یا ام.آر. آی مغز و الکترومیوگرافی عصب هفتم توصیه می شوند.

فَلَج بِل (Bell\'s palsy)
فلج عصب صورتی. باعث ضعف عضلات یک طرف صورت، و ناتوانی در بستن چشم می شود. ممکن است شنوایی هم صدمه ببیند و حس چشایی اندکی کاهش یابد، اما به ندرت هر دو طرف صورت درگیر می شود. این حالت گاه ناشی از عفونت ویروسی است و معمولاً خودبه خود برطرف می شود. گاهی نیز با دارو، و به ندرت با جراحی آن را درمان می کنند.