جیغِ بَنَفش
تعبیری از شعری از هوشنگ ایرانی که در اوایل دهۀ ۱۳۳۰ش بر سر زبان ها افتاد (غار کبود می دود: دست به گوش و فشرده پلک خمیده ـ یکسره جیغی بنفش می کشد) و اغلب برای استهزاء نسبت به شعر و ادب جدید در میان بخشی از مردم، به ویژه سنت گرایان، رایج شد.
تعبیری از شعری از هوشنگ ایرانی که در اوایل دهۀ ۱۳۳۰ش بر سر زبان ها افتاد (غار کبود می دود: دست به گوش و فشرده پلک خمیده ـ یکسره جیغی بنفش می کشد) و اغلب برای استهزاء نسبت به شعر و ادب جدید در میان بخشی از مردم، به ویژه سنت گرایان، رایج شد.
wikijoo: جیغ_بنفش