رنیوم

رنیوم(Rhenium) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نشانه کوتاه آن Re و عدد اتمی آن ۷۵ است. رنیم فلزی سفید-نقره ای و سنگین از گروه فلزات واسطه است. رنیم از نظر ظاهری به منگنز Mو تکنسیم Tcشباهت دارد و از طریق استخراج و پالایش سنگ های معدنی مس و مولیبدن تولید می شود. نام این عنصر که در سال ۱۹۲۵ کشف شد از رود راین در اروپای غربی برگرفته شده است.نبو
این عنصر از کمیاب ترین عناصر روی زمین است و فراوانی آن در پوسته زمین یک در میلیارد برآورده شده است؛ تا حدی که حتی در هر تن از غنی ترین سنگ معدنهای رنیوم در قزاقستان، کمتر از ۱۰ گرم رنیوم وجود دارد. این عنصر بالاترین نقطه جوش در بین تمامی عناصر و پس از تنگستن و کربن، سومین نقطه ذوب بالا را دارد.
تحمل حرارتی بالای این فلز باعث شده تا از ابرآلیاژهای نیکل و رنیوم در ساخت موتورهای جت استفاده شود. نسل دوم ابرآلیاژهای رنیوم که در موتورهای توربوفن جنگنده هایی چون اف-۱۴، اف-۱۵ و اف-۱۶ استفاده شده اند دارای ۳ درصد رنیوم و نسل سوم این آلیاژها که در موتورهای اف-۲۲ و اف-۳۵ استفاده شده اند حاوی ۶ درصد رنیوم هستند.
حدود ۷۰ درصد رنیوم تولیدی دنیا برای ساخت موتورهای جت استفاده می شود. دومین کاربرد مهم این فلز در ساخت کاتالیزورهای پلاتین-رنیوم است که برای ساخت بنزین بدون سرب و اکتان بالا استفاده می شوند. تولید سالانه این فلز ۴۰ تا ۵۰ تن است و پرو، شیلی، آمریکا و لهستان مهم ترین تولیدکنندگان آن هستند.

رِنیوم (rhenium)
عنصری فلزی و سنگین، به رنگ سفید نقره ای، با نماد Re، عدد اتمی ۷۵، و جرم اتمی نسبی ۱۸۶.۲. خواص شیمیایی آن مشابه منگنز و نقطۀ ذوبش بسیار بالاست (۳۱۸۰ درجۀ سانتی گراد). به همین سبب، به منزلۀ جزء سازنده در آلیاژ ها ارزشمند است. شیمی دانان آلمانی، والتر نوداک (۱۸۹۳ـ۱۹۶۰) و آیدا تاک و اوتو بِرگ، آن را در ۱۹۲۵ شناسایی و نام لاتین رود راین را بر آن گذاشتند.