دودو

دودو نام پرنده ای بی پرواز و منقرض شده است. زیستگاه این پرنده جزیره موریس در اقیانوس هند بوده است. این پرنده در سال ۱۶۸۱ منقرض شد. دودو به تیرهٔ کبوتریان تعلق داشت و حدود یک متر ارتفاع و وزنی نزدیک به ۲۰ کیلوگرم داشت. از میوه ها تغذیه و بر روی زمین آشیانه سازی می کرد.
Struthio cucullatus کارل لینه، ۱۷۵۸
Didus ineptus کارل لینه، ۱۷۶۶
دودوها از معروفترین جانوران منقرض شده هستند که به عنوان یک مثال برای چگونگی انقراض استفاده می شوند چراکه انقراضش در تاریخ ثبت شده و فعالیت های بشر، مستقیماً در نابودی آن سهیم بوده است. بعضی از ضرب المثلهای انگلیسی از داستان انقراض دودو سرچشمه می گیرد.
ریشه شناسی لغت دودو آشکار نیست. به هرحال، نظرهایی نقدپذیر و تصویب نشده وجود دارد. برخی آن را برگرفته از واژهٔ هلندی دودور به معنی تنبل می دانند. ممکن است به واژهٔ هلندی دیگری که به معنای گریب کوچک است در پیوند باشد. ارتباط ممکن است به دلیل شباهت پرهای انتهایی پشت یا به دلیل آن که هر دو پرنده به صورت پنگوئنی راه می رفته اند. به هر روی، هلندی ها همچنین پرندهٔ جزیرهٔ موریس را والقوگل به معنای تهوع آور و نامطلوب بر اساس مزه اش نامیده اند. این نام آخر (والقوگل) برای نخستین بار در مجلّهٔ دریاسالار ویبراند وان ویسک، کسی که از جزیره در سال ۱۵۹۸ دیدن کرد و آن را جزیره موریس نامید، آمده است. دودو یا دوارس در مجلهٔ ناخدا ویلم وان وستسانن چهار سال بعد ثبت شده است؛ امّا مشخص نیست آیا او اولین کسی است که این نام را بکار برده یا نه، زیرا پیش از هلندی ها، پرتغالی ها جزیره را در ۱۵۰۷ دیده بودند، اما به صورت دایمی آنجا اقامت نکرده بودند. واژه دودو ممکن است با یک واژه زننده پرتغالی به معنای احمق در پیوند باشد. در ۱۶۰۶ کرنلس متلیف دی جُنگ یک گفتار مهم در jj دودو بعضی دیگر از پرندگان، گیاهان و حیوانات جزیره نوشت. دودو همچنین به نام دیوجوجه نیز توسط اقامت کنندگان اولیه شناخته شده بود.بر اساس واژه نامهٔ اینکارتا و واژه نامهٔ چمبرز اتیمالژی، دودو از واژهٔ پرتغالی دوئدو به معنای احمق یا دیوانه است. پرتغالی ها به راستی نخستین اروپاییانی بودند که اقیانوس هند را درنوردیدند و در ۱۵۰۷ به موریس رسیدند. به هر روی واژه کنونی پرتغالی دودو دارای ریشهٔ انگلیسی است. واژهٔ پرتغالی دوئدو خودش یک وام واژه از انگلیسی میانه است.
امکان دیگر آن که واژه دودو یک آوا-واژه است نزدیک به صدای خود پرنده، یک صدای دو نتی فاخته گون مانند دو-دو.

دودو (dodo)
پرندۀ بی پرواز منقرض شده ای با نام Raphus cucullatus، از راستۀ کبوترسانان. سابقاً در جزیرۀ موریس یافت می شد، امّا در حدود ۱۶۸۱ مهاجران آن را نابود کردند. این پرنده از خویشاوندان کبوترها، امّا از بوقلمون بزرگ تر بود. بدنی تنومند، بال هایی تحلیل رفته، و دمی با پرهای مجعد داشت. منقار این پرنده سیاه رنگ بود و در انتها قلابی شاخی داشت.