( کعرة ) کعرة. [ ک َ رَ ] ( ع اِ ) گره گوشت. || گره اندام پیه ناک همچو نمد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
کعره
لغت نامه دهخدا
کعرة. [ ک َ رَ ] (ع اِ) گره گوشت . || گره اندام پیه ناک همچو نمد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
پیشنهاد کاربران
در گویش شهرستان بهاباد به بزغاله، کَعْرِه و نوع نر آن را کعره نر و ماده آن را کعره مایه می گویند و کعره مایه با رشد به بز و کعره نر با رشد به چَبُش ( این کلمه در اصل چپش است ) و سپس دو بر ( dobor ) تبدیل می شود. کلمه ی کعره در اصل کهره است که طبق لغتنامه دهخدا به بزغاله شش ماهه گفته می شود گاهی قصاب ها و دامداران از عبارت کعره شش ماه صحبت به میان می اورند که یا می خواهند سن بزغاله ( کعره ) را بیان کنند یا قصد دارند که مشخص کنند کعره همان بزغاله ی شش ماهه است.
کلمات دیگر: