لاکی

لاکی . (ص نسبی ) منسوب به لاک . از لاک .
به رنگ لاک . || در شالهای کشمیر رنگی خاص است مقابل زِمرّدی . ترمه ٔ لاکی . بقسمی ترمه ٔ سرخ روشن گویند :
پیچیده یکی لاکی میرانه بسربر
بربسته یکی گزلک ترکانه کمر بر .

سوزنی .

|| به ذکر حال و اراده ٔ محل دستار لاکی رنگ .

به نوعی هنر ساخته، بویژه نقاشی ایرانی گویند که بر کاغذ فشرده و چوب کشند و سطح آن ها با نقـاشی و تذهیب تزییـن شده و با لاک مخصوص پوشش می یابد. نخستین آثار یافته شده در این حوزه، جلدهای لاکی اواخر دوره تیموری است ( اوایـل قرن دهم هجری قمـری ) ، و اوج شکوفایی این هنـر به دوره قاجار برمی گردد. مراکز اصلی تولید آثار لاکی تابع مرکز حکومت و محلی استقرار کتابخانه ی سلطنتی بوده، اما در دوره ی قاجـار قطعا بیش ترین سهم در شیراز، اصفهان و تهران بوده است. طرح های آثار لاک یاز گل و پرنـده، نقـوش تزئینی، مجالس بزمی و تصویر داستـان های عاشقـانه، مجالس شکار و صحنـه های رزم و منـاظر فرنگی تشکیل شده است. در ابتدای ورود این هنر ـ صنعت به ایران، عمده ی مصارف آن بـرای تهیه ی جلد کتـاب بوده است، اما بـا رونق گرفتن قلمدان سازی، به تدریج خلق آثـار لاکی بر روی اشیا نیز رواج یافت.

از این نوع رنگ اغلب در چین باستان استفاده میشد ، قرمز پررنگ

کوتاهیده واژه "لاک پُشت"