کمیته بین المللی صلیب سرخ (به انگلیسی: International Committee of the Red Cross (ICRC)) انجمن و سازمان غیردولتی انسان دوستانه است که مقر اصلی آن در شهر ژنو سوئیس است.این سازمان در ابتدا فقط برای مراقبت از سربازان زخمی جنگ بود اما بعدها برای تسکین همهٔ دردهای بشری گسترش یافت. تقریباً در همهٔ کشورهای دنیا شعبه هایی از صلیب سرخ وجود دارد که در طول جنگ و صلح کار می کنند. این سازمان به مردم بی پناه بدون هیچ تبعیضی از لحاظ طبقه، رنگ، عقیده و ملیت خدمت می کند.
وب گاه کمیته بین المللی صلیب سرخ
اطلاعات عمومی-سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراول-مترجمین:به نمایندگی:فاطمه هاشم پور-چاپ دوم ۸۶
۹۲۹٫۴ میلیون برای عملیات زمینی
این سازمان پشتیبان کل بشریت است و به تمام کشور ها در زمان بحران کمک رسانی میکند..
ایده تأسیس این سازمان پس از جنگ داخلی ایتالیا توسط یک بانکدار سوئیسی به نام انری دونان مطرح شد. انری دونان در ۲۴ ژوئن ۱۸۵۹ در رابطه با شغلش - جهت اخذ مجوز حفر چاه- عازم شهر لومباردی واقع در شمال ایتالیا شد. در آن زمان این شهر نقطهٔ مرکزی برای ادامهٔ جنگ سالفرینو (منطقه ای در شمال ایتالیا) بین فرانسه و اتریش بود. هزاران مرد و زن مجروح جنگی که در رنج و عذاب سختی به سر می بردند به خاطر فقدان کمک های ابتدایی مردند. این منظرهٔ دلخراش بر ذهن و فکر او تأثیر زیادی داشت. او که از خانواده ای متول و متدین بود کار خودش را فراموش کرد و روستاییان محلی را سازماندهی کرد تا از مجروحان هر دو طرف جنگ مراقبت کنند. تلاش های دونان زندگی افراد زیادی را نجات داد.
وب گاه کمیته بین المللی صلیب سرخ
اطلاعات عمومی-سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراول-مترجمین:به نمایندگی:فاطمه هاشم پور-چاپ دوم ۸۶
۹۲۹٫۴ میلیون برای عملیات زمینی
این سازمان پشتیبان کل بشریت است و به تمام کشور ها در زمان بحران کمک رسانی میکند..
ایده تأسیس این سازمان پس از جنگ داخلی ایتالیا توسط یک بانکدار سوئیسی به نام انری دونان مطرح شد. انری دونان در ۲۴ ژوئن ۱۸۵۹ در رابطه با شغلش - جهت اخذ مجوز حفر چاه- عازم شهر لومباردی واقع در شمال ایتالیا شد. در آن زمان این شهر نقطهٔ مرکزی برای ادامهٔ جنگ سالفرینو (منطقه ای در شمال ایتالیا) بین فرانسه و اتریش بود. هزاران مرد و زن مجروح جنگی که در رنج و عذاب سختی به سر می بردند به خاطر فقدان کمک های ابتدایی مردند. این منظرهٔ دلخراش بر ذهن و فکر او تأثیر زیادی داشت. او که از خانواده ای متول و متدین بود کار خودش را فراموش کرد و روستاییان محلی را سازماندهی کرد تا از مجروحان هر دو طرف جنگ مراقبت کنند. تلاش های دونان زندگی افراد زیادی را نجات داد.