لیندا گرنت (به انگلیسی: Linda Grant) (زادهٔ ۱۵ فوریه ۱۹۵۲) نویسنده و روزنامه نگار متولد لیورپول، انگلستان است.
• «لباس هایی که آدم ها می پوشند یک جوری دگرگون شان می کند. آدم ها را از بیرون تغییر می دهد. ما همیشه در بند همین ساق پاهای چاق هستیم یا فک های پایین افتاده مان. میلیون ها عیب و نقص به ما لطمه می زند. ایرادهای بزرگی که نمی توانیم کاری برای شان کنیم مگر اینکه تن به چاقوی جراح بدهیم. این است که بیشترین کاری که آدم می تواند بکند پوشیدن لباسی تازه است، بستن کراواتی متفاوت. ما مدام یک آدمی دیگر می شویم و نباید فراموش کنیم که همیشه آدمی دیگر ما را نگاه می کند.»• «تو باید بدونی که یه چیز دیگه ام هست، یه چیز بهتر، که از تو پنهانه، که عده ای نمی خوان پیداش کنی، که باید سراغشو بگیری و گاهی فقط باید راه بیفتی و به دستش بیاری. پدرت هیچ وقت اینو نفهمید، این بزرگترین خطاش بوده، تو همچی خطایی نکن.»• «او حتماً احساس کرده بود که ما، من و او، نه در زمان حال، که در گذشته بهتر بودیم، چون در آن گذشته او موجودیتی ناشناخته بود و چیزهایی داشت که می دانست من خواستارش هستم، همان زندگی مرموزی که او پیش از به دنیا آمدن من از سر گذرانده بود، با آدم هایی که نمی خواستند من چیزی از آن بدانم، هدیه ای که از من دریغ کرده بودند؛ و او داشت از یادآوری آن خاطرات لذت می برد، خاطراتی که او را به دورانی بسیار خوش برمی گرداند، به دورانی که آینده فقط درهایی بود که آدم باز می کرد و هیچ چیز ناخوشایندی در آن سو نبود که شگفتی بیانگیزد.»
