کلمه جو
صفحه اصلی

محمد خیابانی

نقل قول ها

محمد خیابانی، از فعالان سیاسی در دوره انقلاب مشروطه ایران، زادروز: (۱۲۹۷ هجری قمری - ۱۳۳۸ هجری قمری)
• «آزادی مستلزم مساوات است، در مقابل قانون همه برابریم.»• «استقلال ملت ها را فقط با فضایل و اخلاق عالیه می توان محفوظ داشت.»• «اولین لازمه شرافت یک ملت، استقلال است.»• «اولین وسیلهٔ ترقی، داشتن روح تجدد است.»• «ایران را ایرانی باید آزاد کند.»• «باید ترقی کردن را واجب دانست، ترقی نکردن مردن است.»• «آذربایجان جزو لاینفک خاک ایران است.»• «باید زمانه ما را به هرکجا که لازم است برویم، هدایت کند.»• «بر روی خرابه های دیروز باید عمارت فردا را بلند کرد.»• «بر ضد زمانه راه رفتن، غلط و محال است.»• «به نام هر اکثریتی نمی توان حکم قطعی داد.»• «ترس عامل عمدهٔ اسارت ملت ها است.»• «تمایل عوام به موهومات است، معرکه و افسانه های یک درویش بیشتر از کنفرانس های یک دانشمند آنها را جذب می کند.»• «در راه زندگی شرافتمندانه باید از جان و مال گذشت.»• «عدم علاقه بر حیات اجتماعی دلیل بر عدم زندگی است.»• «عقل و منطق عوام در چشم آن ها است.»• «کلاه امروزی شما به قد کلاه دیروزی پدران شما نیست و فردا هم کلاه امروزی را در سر نخواهید داشت.»• «مقتدرترین فرقه های سیاسی اروپا فقط به انتظام و دیسیپلین خودشان امتیاز دارند.»• «نه ممکن است تاریخ را فریب داد و نه ممکن است زمان را از سیر سریع خودش بازداشت.»• «هیچ کار بزرگ بدون فکر انجام نمی گیرد.»• «یک فرد بی علاقه به جامعهٔ خود، کمتر از حیوان است.»• «یک لقمه خاردار باشید تا هیچ گلویی نتواند شما را فرو ببرد.»• «یک ملت زنده و بیدار و هوشیار باید همیشه به طرف تجدد رهسپار گردد.»• «یک نادان در یک لحظه ممکن نیست دانا شود.»

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] شیخ محمد خیابانی، (۱۲۹۷- ۱۳۳۸ق) روحانی مبارز، واعظ و آزادی خواه و رهبر "نهضت آزادیستان" در آذربایجان است. عمده شهرت وی به خاطر قیام علیه وثوق الدوله است. خیابانی افکاری مترقی داشت و در جهت استقلال و آزادی مملکت تلاش می کرد. او در مجلس عضو حزب دموکرات بود. روزنامه تجدد زیر نظر او منتشر می شد. قیام وی با کشته شدن وی به پایان رسید.
شیخ محمد خیابانی در ۱۲۹۷ق در خامنه در آذربایجان شرقی به دنیا آمد. پدرش، حاجی عبدالحمید، در پتروفسک، از شهرهای قفقاز، به تجارت اشتغال داشت.
تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند، سپس به پتروفسک رفت و در تجارتخانه پدرش به کار پرداخت. وی مدتی بعد به ایران بازگشت و در تبریز به تحصیل علوم دینی روی آورد و فقه و اصول را از حاجی میرزا ابوالحسن آقا انگجی فراگرفت. محمد بر خلاف دیگر طلاب که به فراگیری فقه و اصول قناعت می کردند، ریاضیات و حکمت و طبیعیات و تاریخ و ادبیات را نیز آموخت و در مدت کمی به مدارج بالای علمی نایل شد. او در مدرسه طالبیه تبریز به تدریس پرداخت.


کلمات دیگر: