کلمه جو
صفحه اصلی

لیلیان تورام

دانشنامه عمومی

رودی لیلیان تورام-اولین (به فرانسوی: Ruddy Lilian Thuram-Ulien) (زاده ۱ ژانویه ۱۹۷۲ در گوادالوپ) بازیکن فوتبال بازنشسته فرانسوی است که در پست مدافع مرکزی بازی می کرد. او رکورد بیشترین بازی ملی در فرانسه را با ۱۴۲ بازی در بین سال های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۸ دارد.
لیلیان تورام حرفه خود را از سال ۱۹۹۰ در تیم موناکو آغاز کرد و در همان سال موفق به کسب مقام قهرمانی لیگ ۱ فرانسه شد. او به مدت ۶ سال در این تیم ماند و در سال ۱۹۹۴–۱۹۹۳ در مرحلهٔ یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا به میدان رفت و موناکو در هر دو بازی رفت و برگشت را به بارسلونا واگذار کرد. او در سال ۱۹۹۶ به درخواست کارلو آنچلوتی به تیم پارما پیوست و قراردادی ۵ ساله با این تیم به امضا رساند و توانست همراه با بازیکنان نسل طلایی ایتالیا مانند جانلوئیجی بوفون، فابیو کاناوارو، و هرنان کرسپو بهترین دوران باشگاه پارما را رقم بزند. او را یکی از بهترین دفاع های مرکزی جهان در نسل خود می دانند. او با ویژگی های فیزیکی مانند قدرت بدنی، جنگندگی و لجاجت، استقامت، توپ گیری، برتری در جدال های فردی و کارهای هوایی، و پوشش دادن هافبک ها و حملات آن ها جزو بهترین مدافعان مرکزی جهان در دوران خود بود.
سال ۹۹–۱۹۹۸ برای او سالی موفقیت آمیز بود که در این سال توانست قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۸ را در فرانسه کسب کند. او در همان سال به همراه تیم پارما با رهبری آلبرتو مالسانی جام کوپا ایتالیا را برد. همچنین تورام در پارما با شکست ۳–۰ مارسی به قهرمانی لیگ اروپا رسید.
تورام در جام ملت های اروپا ۲۰۰۰ برای فرانسه مؤثر بود و فرانسه با وجود تورام ستارگان دیگری مانند زین الدین زیدان، دیوید ترزگه، تیری آنری و مارسل دسایی و... جام قهرمانی را به دست آورد و تورام از بازیکنان منتخب این جام شد. جام کنفدراسیون های ۲۰۰۳ آخرین قهرمانی او در تیم ملی بود که فرانسه با درخشش تیری آنری به قهرمانی رسید. تورام همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ نیز به میدان رفت و تا فینال این جام به فرانسه کمک کرد که در نهایت با شکست از ایتالیا نائب قهرمان شدند. او در این جام به رکورد ۱۲۶ بازی ملی در فرانسه رسید.

نقل قول ها

لیلیان تورام (۱۹۷۲) فوتبال باز فرانسوی.
• «بحران اقتصادی ذهن ها را منحرف می کند چرا که همه نگران آینده شان می شوند.»• «متأسفانه، بسیاری از هواداران لحظه ای که یک سیاه پوست پایش به توپ می خورد، صدای میمون درمی آوردند. آن موقع تازه می فهمدیم هدف آنان چیست؟ چرا بجای میمون صدای سگ و گربه درنمی آورند. چرا که قرنهاست باوری در نوع بشر ایجاد کرده ایم که سیاه پوستان به میمونها نزدیک تر از سفید پوستان هستند. حتی در کتابهای مدرسه، همیشه تفاوتهای نژادی را پررنگ کرده ایم... این تنها میوه تاریخ است.»• «نژادپرستی نوعی خشونت وحشتناک است که به رنگین پوستان تحمیل می شود.»


کلمات دیگر: