نصیراحمد نور دیپلمات افغانستانی.
• «نوروز میراث باستانی و یادگار نیاکان است. میراث مشترک حوزه پهناور فرهنگی ای که ملل متعدد و حوزه های جغرافیایی مختلف را دربر می گیرد. مردمان حوزه نوروز در امتداد هزاره ها و نسل ها این روز فرخنده را گرامی داشته اند و از آن با جشن و شادی پذیرایی کرده اند و آن را از نسلی به نسلی انتقال داده اند. نوروز نماد زیبایی و پاکیزگی و مظهر نوشدن و نوآوری است. نوروز سرآغاز فصل بهار و نوید تولد دوباره و تجدید حیات طبیعت است و مظهر خوشحالی و شادمانی همگان به خصوص کودکان. نوروز روز آشتی و شادمانی است، روز دیدار و احوال پرسی با همسایگان، دوستان و نزدیکان. روز خانه تکانی و دل تکانی، روز مهربانی و همدلی.»• «در افغانستان، در کابل و در سایر شهرها از خجسته روز نوروز با برپایی مراسم ویژه تجلیل به عمل می آید. بزرگ ترین محفل نوروزی در شهر مزارشریف با حضور مقامات عالیه کشوری و لشکری و ده هاهزار نفر از شهروندان ولایات و مناطق مختلف کشور و با برافراشتن جهنده مبارک، برگزار می شود و به عنوان میله گل سرخ تا چهل روز ادامه می یابد. پوشیدن لباس های رنگارنگ، پختن سمنک و سبزی چلو، سرگرمی های بیرون از منزل، طبیعت گردی، رژه کشاورزان و برگزاری بازی های ملی چون نیزه بازی، مسابقات اسب دوانی، پهلوانی و بزکشی، از دیگر مراسم بزرگداشت نوروز است»• «شکوفاترین و پربارترین بهار، بهاری است که سخت ترین، سردترین و برفی ترین زمستان را پشت سر گذاشته باشد. افغانستان بیش از سه دهه است که سخت ترین روزها را گذرانیده است و بیش از یک دهه می شود که فصل نوینی را در حیات سیاسی خود ورق زده است. امید است که دوران سختی ها و تبعات آن به سر آمده و بهار افغانستان در راه باشد. بهار شکوفایی، آزادی و آزادگی. بهار صلح، امنیت، ثبات و مردم سالاری. بهار پیشرفت، توسعه و رفاه. بهار همزیستی و باهم بودن و برای هم بودن. بهار افغانستان قلب آسیا، بهار شکوفایی منطقه و آسیا، بهار همدلی، همیاری، همکاری و همگرایی.»