محسن امیریوسفی

محسن امیریوسفی (متولد ۱۳۵۰ در آبادان) تهیه کننده، نویسنده و کارگردان سینمای ایران است.
امیر یوسفی با آغاز جنگ به زادگاه پدری خود یعنی خمینی شهر بازگشت. او در رشته ریاضی و از دانشگاه اصفهان فارغ التحصیل شده است. از فعالیت های وی می توان به نمایشنامه نویسی، عکاسی، ساخت تیزرهای تبلیغاتی، ساخت فیلم های کوتاه و مستند اشاره کرد. امیریوسفی در مقام کارگردان سه فیلم به نام های آشغال های دوست داشتنی (۱۳۹۱)، آتشکار (۱۳۸۶) و خواب تلخ (۱۳۸۲) را در کارنامه دارد. او با خواب تلخ برنده چندین جایزه مختلف از جشنواره های خارجی گردید. فیلم آتشکار او پس از مدتی توقیف در جشنواره بین المللی فجر سال ۱۳۸۸ به نمایش در آمد و در سال ۱۳۸۹ با شرط سنی بالای ۱۶ سال اکران عمومی شد. آتشکار توانست در سال ۲۰۰۹ در جشنواره بین المللی فیلم مونترال برندهٔ جایزهٔ «نوآوری در سینما» شود. تهیه کنندهٔ دو فیلم آتشکار و آشغال های دوست داشتنی خود اوست.
به همراه پیروز کلانتری
(اپیزود اول)

محسن امیریوسفی، کارگردان سینما و فیلمنامه نویس
• «معتقدم ناصر تقوایی، شناسنامه سینمای ایران است. قدرت درک بالای تقوایی از هنر سینما، او را در جایگاه منحصربه فردی نشانده است. البته بیش از هر چیزی، فیلم های این فیلم ساز گواهی ادعای من هستند. او و هم نسلی هایش همچون بهرام بیضایی و زنده یاد عباس کیارستمی، با آثار خود پیکره سینمای ایران را قوی کرده و به ستون های اصلی سینمای ایران تبدیل شده اند. تقوایی از همان ابتدای حضورش در سینما، با ساخت فیلم هایی مانند «آرامش در حضور دیگران» و سریال عمیق و به ظاهر عامه پسند «دایی جان ناپلئون» جاپای خود را در سینما محکم کرد.»• «شاید تعبیر این جمله این باشد که طرف از ترسِ مرگ، خودکشی کرد! نمی توان دربارهٔ فیلمی که هنوز ساخته نشده، قضاوت کرد.»• «خب در این سال ها در سینمای ایران شاهد هستیم که انگار فیلم های بسیاری در مسابقات سرعت شرکت کرده اند! یعنی به دنبال این هستند که در کمترین زمان ممکن، فیلم برداری یا تصویربرداری و در حداقل فرصت کار تدوین و سایر مراحل آماده سازی فیلم را پشت سر بگذارند! طبیعتاً در این ماراتن سرعت و در این عصر شتاب زده، نمی توان توقع فیلمی شاهکار داشت، درحالی که فیلم سازی از جنس تقوایی به زمان مکفی نیاز دارد.»• «اساساً فیلم سازی جدی و سینمای متفاوت، نه تنها در ایران، بلکه در تمام دنیا سخت است و سهل الوصول نیست؛ یعنی همه جای دنیا، کار خوب خون دل خوردن هم دارد.»