محسن آرمین. محسن آرمین (۱۳۳۳ خورشیدی در کاشان)سیاست مدار اصلاح طلب و پژوهشگر دینی ایرانی است. او از اعضای بنیان گذار، عضو شورای مرکزی، و نیز سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران است. او پیش تر در دورهٔ ششم مجلس شورای اسلامی نمایندهٔ تهران بوده است.
دکتر محسن آرمین، سخنگوی مجاهدین انقلاب: اظهارات اژه ای به تنهایی «تقلب در انتخابات» را اثبات می کند، گویا، برداشت شده در ۳ مرداد ۱۳۸۸.
وی فارغ التحصیل مهندسی الکترونیک از دانشگاه علم و صنعت بود و برای مدتی دورهٔ دکترای خود را در دانشگاه تربیت مدرس گذراند.
آرمین پیش از انقلاب عضو هستهٔ مرکزی گروه توحیدی صف بود که به مبارزه نظامی و سیاسی با حکومت پهلوی می پرداخت. این گروه یکی از هفت گروهی (در کنار گروه های امت واحده، توحیدی بدر، فلاح، فلق، منصورون، موحدین) بود که پس از انقلاب در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ادغام شدند. آرمین یکی از بنیانگذاران سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود و در ابتدای فعالیت مسئول واحد ایدئولوژی سازمان بود که با نام مستعار «برادر امین» به اعلام مواضع سازمان می پرداخت. این سازمان خود را به سید روح الله خمینی و انقلاب ایران (۱۳۵۷) وفادار می دانست و از ابتدای کار، در بیانیه هایشان اعلام کردند که به منظور مبارزه با دشمنان، مخفی خواهند ماند.
محسن آرمین همراه با مصطفی تاجزاده در آغاز انقلاب به سازماندهی کمیته های انقلاب می پرداختند و با قدرت گرفتن سپاه و کمیته ها در آن زمان، سازمان مجاهدین در هر دو نهاد حضوری فعال داشت. گرایش بخشی از نیروهای تازه جذب شده به فقهایی چون احمد آذری قمی، محمدعلی شرعی، و حسین راستی کاشانی باعث شد تا یک انشعاب راست گرا در سازمان شکل بگیرد که در ۱۳۶۱ شرایط را بحرانی کرد و زمینهٔ خروج ۳۷ نفر از اعضای جناح چپ گرای سازمان از جمله محسن آرمین از سازمان را فراهم کرد، تا اینکه در سال ۱۳۶۵ این سازمان منحل شد. سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران در ۱۶ مهر ۱۳۷۰ خورشیدی، با کوشش برخی از اعضای جناح چپ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تأسیس شد که در اینجا نیز محسن آرمین در کنار کسانی چون محمد سلامتی، بهزاد نبوی، مصطفی تاج زاده، هاشم آقاجری، ابوالفضل قدیانی، فیض الله عرب سرخی و صادق نوروزی یکی از اعضای مؤسس آن بود. او همچنین سردبیری دوهفته نامهٔ عصر ما، نشریهٔ رسمی مجاهدین انقلاب اسلامی ایران را بر عهده داشت. بر خلاف کسانی چون بهزاد نبوی و محمد سلامتی که سال ها در دولت کار کردند و برخلاف تاج زاده که به دولت خاتمی وارد شد، محسن آرمین هرگز به دولت وارد نشد و تنها به فعالیت در سازمان پرداخت. او تا پیش از جدایی گروه کیان و زنان از کیهان فرهنگی، مدتی در حلقهٔ کیان و از جملهٔ گروه نویسندگان کیهان فرهنگی بود که بیش ترشان از شاگردان فکری عبدالکریم سروش به شمار می رفتند.
دکتر محسن آرمین، سخنگوی مجاهدین انقلاب: اظهارات اژه ای به تنهایی «تقلب در انتخابات» را اثبات می کند، گویا، برداشت شده در ۳ مرداد ۱۳۸۸.
وی فارغ التحصیل مهندسی الکترونیک از دانشگاه علم و صنعت بود و برای مدتی دورهٔ دکترای خود را در دانشگاه تربیت مدرس گذراند.
آرمین پیش از انقلاب عضو هستهٔ مرکزی گروه توحیدی صف بود که به مبارزه نظامی و سیاسی با حکومت پهلوی می پرداخت. این گروه یکی از هفت گروهی (در کنار گروه های امت واحده، توحیدی بدر، فلاح، فلق، منصورون، موحدین) بود که پس از انقلاب در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ادغام شدند. آرمین یکی از بنیانگذاران سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود و در ابتدای فعالیت مسئول واحد ایدئولوژی سازمان بود که با نام مستعار «برادر امین» به اعلام مواضع سازمان می پرداخت. این سازمان خود را به سید روح الله خمینی و انقلاب ایران (۱۳۵۷) وفادار می دانست و از ابتدای کار، در بیانیه هایشان اعلام کردند که به منظور مبارزه با دشمنان، مخفی خواهند ماند.
محسن آرمین همراه با مصطفی تاجزاده در آغاز انقلاب به سازماندهی کمیته های انقلاب می پرداختند و با قدرت گرفتن سپاه و کمیته ها در آن زمان، سازمان مجاهدین در هر دو نهاد حضوری فعال داشت. گرایش بخشی از نیروهای تازه جذب شده به فقهایی چون احمد آذری قمی، محمدعلی شرعی، و حسین راستی کاشانی باعث شد تا یک انشعاب راست گرا در سازمان شکل بگیرد که در ۱۳۶۱ شرایط را بحرانی کرد و زمینهٔ خروج ۳۷ نفر از اعضای جناح چپ گرای سازمان از جمله محسن آرمین از سازمان را فراهم کرد، تا اینکه در سال ۱۳۶۵ این سازمان منحل شد. سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران در ۱۶ مهر ۱۳۷۰ خورشیدی، با کوشش برخی از اعضای جناح چپ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تأسیس شد که در اینجا نیز محسن آرمین در کنار کسانی چون محمد سلامتی، بهزاد نبوی، مصطفی تاج زاده، هاشم آقاجری، ابوالفضل قدیانی، فیض الله عرب سرخی و صادق نوروزی یکی از اعضای مؤسس آن بود. او همچنین سردبیری دوهفته نامهٔ عصر ما، نشریهٔ رسمی مجاهدین انقلاب اسلامی ایران را بر عهده داشت. بر خلاف کسانی چون بهزاد نبوی و محمد سلامتی که سال ها در دولت کار کردند و برخلاف تاج زاده که به دولت خاتمی وارد شد، محسن آرمین هرگز به دولت وارد نشد و تنها به فعالیت در سازمان پرداخت. او تا پیش از جدایی گروه کیان و زنان از کیهان فرهنگی، مدتی در حلقهٔ کیان و از جملهٔ گروه نویسندگان کیهان فرهنگی بود که بیش ترشان از شاگردان فکری عبدالکریم سروش به شمار می رفتند.
wiki: محسن آرمین