مانِکجی لیمجی هاتَریا ناموَر به درویش فانی (۲۱ آذرماه ۱۱۹۲ خورشیدی در موراسومالی از توابع بندر سورات در هندوستان تا ۱۲۶۹ خورشیدی در تهران) از سران و دانشمندان زرتشتی و نخستین سفیر پارسیانِ بمبئی در ایران در عصر ناصرالدین شاه قاجار بود که بسیاری تجدیدِ حیاتِ دوبارهٔ مزدیسنا در قرن اخیر در ایران را نتیجهٔ تلاش های وی می دانند. او در اصلاح امور زرتشتیان در دو منطقهٔ زرتشتی نشینِ ایران یعنی کرمان و یزد کوشش های بسیاری نمود و ضمنِ برجای گذاشتنِ آثار و بناهای بسیار از خود، سرانجام موفق به الغای مالیاتِ جزیه برای زرتشتیان گردید.
رئیس انجمن اکابر صاحبان پارسی و امنای آن انجمن به وسیله حکومت هندوستان.
وساطت میستر ر.ف. تامسن، وزیرمختار انگلیس در تهران.
سردین شاه مانکجی بتیت، رئیس انجمن بهبود حال زرتشتیان ایران.
وزیرخارجه انگلستان موسوم به ارل آو گرانویل. (طبق نامه ۲۷ ژوئیه ۱۸۸۲ به سفارت تهران).
مانکجی لیمجی هاتریا در توابع بندر سورات در هندوستان به دنیا آمد. نیاکان او از زرتشتیانی بودند که در آغاز حکومت صفویان و تحت تأثیر فشارهای مذهبی این حکومت از ایران به هندوستان مهاجرت کرده بودند و جامعهٔ پارسیان هند را تشکیل داده بودند.
مانکجی در جوانی وارد خدمات دولتی و نظامی شد و ظاهراً پیشکاری برخی از تجار را به عهده گرفت و به نقاط مختلف هند سفر کرد. او در سال ۱۲۰۷ خورشیدی از بندر سورات به همراهِ پدر و همین طور سایر اعضای خانواده اش به بمبئی رفت.
وقتی که مانکجی پس از سر و صورت دادن کارهای زرتشتیان و اقامت طولانی در ایران به هندوستان مراجعت کرد تا گزارش کار خود را به انجمن اکابر پارسیان بدهد، پارسیان در ۷ مه سال ۱۸۶۵ میلادی با برگزاری مجلسی به ریاست مهربان جی پانده از وی قدردانی کردند و ۲۰۱۸۵ روپیه نقد و یک شال کشمیری با سپاس نامه به او اهدا شد. مانکجی در پاسخ به این سپاس گفت: «آنچه انجام داده ام، وظیفه دینی، وجدانی، انسانی و ملی من بوده است.»
رئیس انجمن اکابر صاحبان پارسی و امنای آن انجمن به وسیله حکومت هندوستان.
وساطت میستر ر.ف. تامسن، وزیرمختار انگلیس در تهران.
سردین شاه مانکجی بتیت، رئیس انجمن بهبود حال زرتشتیان ایران.
وزیرخارجه انگلستان موسوم به ارل آو گرانویل. (طبق نامه ۲۷ ژوئیه ۱۸۸۲ به سفارت تهران).
مانکجی لیمجی هاتریا در توابع بندر سورات در هندوستان به دنیا آمد. نیاکان او از زرتشتیانی بودند که در آغاز حکومت صفویان و تحت تأثیر فشارهای مذهبی این حکومت از ایران به هندوستان مهاجرت کرده بودند و جامعهٔ پارسیان هند را تشکیل داده بودند.
مانکجی در جوانی وارد خدمات دولتی و نظامی شد و ظاهراً پیشکاری برخی از تجار را به عهده گرفت و به نقاط مختلف هند سفر کرد. او در سال ۱۲۰۷ خورشیدی از بندر سورات به همراهِ پدر و همین طور سایر اعضای خانواده اش به بمبئی رفت.
وقتی که مانکجی پس از سر و صورت دادن کارهای زرتشتیان و اقامت طولانی در ایران به هندوستان مراجعت کرد تا گزارش کار خود را به انجمن اکابر پارسیان بدهد، پارسیان در ۷ مه سال ۱۸۶۵ میلادی با برگزاری مجلسی به ریاست مهربان جی پانده از وی قدردانی کردند و ۲۰۱۸۵ روپیه نقد و یک شال کشمیری با سپاس نامه به او اهدا شد. مانکجی در پاسخ به این سپاس گفت: «آنچه انجام داده ام، وظیفه دینی، وجدانی، انسانی و ملی من بوده است.»
wiki: مانکجی لیمجی هاتریا