ماکس رودلف فریش (به آلمانی: Max Rudolf Frisch) (زاده ۱۵ مه ۱۹۱۱ در زوریخ - درگذشته ۴ آوریل ۱۹۹۱) داستان نویس، نمایش نامه نویس و معمار سوئیسی بود.
«یورگ شاین بارت، سفر تابستانی سرنوشت ساز» - رمان ۱۹۳۴
«جوابی از سکوت» - داستان ۱۹۳۷
«ورق هائی از کیسهٔ نان» ۱۹۴۰
مشکلات - رمان ۱۹۴۳
سفر پکن – ۱۹۴۵
دفتر خاطرات با ماریون – ۱۹۴۷
دفار خاطرات سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۹
اشتیلر – رمان – ۱۹۵۴
احتیاط! سوئیس – گفتگویی با بورخارد و کوتر – ۱۹۵۵
هومو فابر – گزارش – ۱۹۵۷
گیرم اسم من گانتن باین است –رمان – ۱۹۶۴
عموم به عنوان همسر، سخنرانی ها و مقالات- ۱۹۶۷
یادی از برشت – ۱۹۶۸
ویلهلم تل برای مدارس – ۱۹۷۱
دفتر خاطرات سال های ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۱
کتابچه خدمت – ۱۹۷۴
مونتاوک – داستان – ۱۹۷۵
ما امیدواریم. . . سخنرانی ها – ۱۹۷۶
انسان در هولوزن ظاهر می شود – ۱۹۷۹
ریش آبی – داستان – ۱۹۸۲
درخواست های روزانه – سخنرانی ها، گزارش ها، مقالات — ۱۹۸۳
سوییس بدون ارتش؟ — ۱۹۸۹
سوییس به عنوان وطن؟ — ۱۹۹۰
در دانشگاه زوریخ ادبیات آلمانی خواند. وی در سال ۱۹۳۴ اولین رمانش را به نام یورگ شاین بارت، سفر تابستانی سرنوشت ساز نوشت. پس از انتشار دومین رمانش پاسخی از سکوت تصمیم گرفت نویسندگی را رها کند و معمار شود. اما پس از دریافت جایزه کنراد فردیناند مایر دوباره نویسندگی را از سر گرفت. در ۱۹۵۴ اشتیلر را منتشر کرد و با این کار در عالم ادبیات مشهور شد.
«یورگ شاین بارت، سفر تابستانی سرنوشت ساز» - رمان ۱۹۳۴
«جوابی از سکوت» - داستان ۱۹۳۷
«ورق هائی از کیسهٔ نان» ۱۹۴۰
مشکلات - رمان ۱۹۴۳
سفر پکن – ۱۹۴۵
دفتر خاطرات با ماریون – ۱۹۴۷
دفار خاطرات سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۹
اشتیلر – رمان – ۱۹۵۴
احتیاط! سوئیس – گفتگویی با بورخارد و کوتر – ۱۹۵۵
هومو فابر – گزارش – ۱۹۵۷
گیرم اسم من گانتن باین است –رمان – ۱۹۶۴
عموم به عنوان همسر، سخنرانی ها و مقالات- ۱۹۶۷
یادی از برشت – ۱۹۶۸
ویلهلم تل برای مدارس – ۱۹۷۱
دفتر خاطرات سال های ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۱
کتابچه خدمت – ۱۹۷۴
مونتاوک – داستان – ۱۹۷۵
ما امیدواریم. . . سخنرانی ها – ۱۹۷۶
انسان در هولوزن ظاهر می شود – ۱۹۷۹
ریش آبی – داستان – ۱۹۸۲
درخواست های روزانه – سخنرانی ها، گزارش ها، مقالات — ۱۹۸۳
سوییس بدون ارتش؟ — ۱۹۸۹
سوییس به عنوان وطن؟ — ۱۹۹۰
در دانشگاه زوریخ ادبیات آلمانی خواند. وی در سال ۱۹۳۴ اولین رمانش را به نام یورگ شاین بارت، سفر تابستانی سرنوشت ساز نوشت. پس از انتشار دومین رمانش پاسخی از سکوت تصمیم گرفت نویسندگی را رها کند و معمار شود. اما پس از دریافت جایزه کنراد فردیناند مایر دوباره نویسندگی را از سر گرفت. در ۱۹۵۴ اشتیلر را منتشر کرد و با این کار در عالم ادبیات مشهور شد.
wiki: ماکس فریش