نصرت رحمانی

نصرت رحمانی (زاده ۱۰ اسفند ۱۳۰۸ در تهران - درگذشته ۲۷ خرداد ۱۳۷۹ در رشت) یکی از شاعران معاصر نوگرای ایران است.
کوچ ۱۳۳۳
کویر ۱۳۳۴
ترمه ۱۳۳۴
میعاد در لجن ۱۳۳۶
حریق باد ۱۳۴۹
درو
شمشیر معشوقه قلم
پیاله دور دگر زد
در جنگ باد
دوره آموزش های دبستانی و دبیرستانی را در تهران به پایان رساند و سپس وارد مدرسه پست و تلگراف و تلفن شد. او به کار در رادیو و روزنامه نگاری پرداخت؛ همچنین مسوول صفحات شعر مجله زن روز شد.
در دههٔ چهل و پنجاه شمسی، نصرت رحمانی طرفداران زیادی در میان مردم به ویژه جوانان داشت. او اواخر عمر در شهر رشت زندگی می کرد.در همین شهر از دنیا رفت و در گورستان سلیمان داراب در حوالی مقبره میرزا کوچک جنگلی به خاک سپرده شد.
رقصیدپر زد، رمیداز لب انگشت او پریدگفتم: خط

نصرت الله رحمانی با تخلُّص نصرت (فوریه/مارس ۱۹۳۰، تهران - ۱۶ ژوئن ۲۰۰۰، رشت) روزنامه نگار و شاعر ایرانی بود.
• «پدر قهرمانی نداشته ام تا لقبش را با زنجیر به کَت های خسته ام ببندم و در سنگلاخ های بدوم، تا هرجا که سخن بر سر نام می ورد با تمام نیرویم فریاد بکشم که پسر فلان الدوله هستم، ولی اگر لازم باشد می گویم نام پدر اسدالله بود. من نمی دانم زادهٔ یک قانونم یا پدیدهٔ یک عشق، آنچه می دانم این است که در سحر یکی از شب های اسپند ماه ۱۳۰۸ سپیده در چشم هایم رخت و تهران مرا در لای چنگ های خویش گرفت. تا کنون که باز نمی دانم انگشتری هستم بر انگشت ها یا زخمی بر روی دست های شهرم، دربارهٔ شعرم حرفی ندارم بگویم. همین است که هست، در میان شعرای معاصر به نیما علاقه و به احساسش ایمان دارم و از متقدمین حافظ را می ستایم و نظامی را استاد می دانم.»• کتاب پیاله دور دگر زد• کتاب تازه ها