مجمر اصفهانی

نام او حسین و از سادات طباطبایی است دراواخر قرن دوازدهم هجری در زواره اصفهان به دنیا آمد و پس از تحصیل علوم متداول و کسب فنون ادب به تهران رهسپار شد و به خدمت معتمد الدوله نشاط اصفهانی که از رجال دانشمند و از معارف شعرای قاجاریه بود راه یافت. نشاط که از استعداد و قریحه مجمر مطلع گشت به تربیت وی همت گماشت و پس از چندی او را به دربار فتحعلی شاه بردو وسیله تقرب او نزد خاقان مغفور گردید. شاه قاجار که خود نیز از شاعری بهره ای وافی داشت و قدر سخن را نیکو می شناخت وی را مشمول عنایت و ملاطفت قرار داد و به لقب مجتهد الشعرایی سر افرازش گردانید.فرمان مجتهد الشعرایی مجمر را نشاط با خط زیبای خویش نگاشته است.عمر مجمر کوتاه بود مولف مجمع الفصحاء سال فوت مجمر را ۱۲۲۵ هجری ذکر کرده و می نویسد (مجمر اصفهانی اشعار نمکین دارد اگر دیر زیسته بود همانا ترقی کلی مینمود)شیوه غزلیات مجمر به سبک سعدی است و گاهی هم غزل های حافظ را استقبال کرده است.قصاید او به سبک عراقی و اغلب در مدح فتحعلیشاه است.
گلهای جاویدان اثر حبیب الله نصیری فر.

سید حسین بن علی طباطبایی اصفهانی با لقب مجتهد الشعراء شهرت یافته به مَجمَر اصفهانی (۱۷۷۶، زواره - ۱۸۱۰، تهران؛ دفن شده در قم) شاعر ایرانی و ملک الشعرای قاجاری دربارِ فتحعلی شاه بود.
•

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
شاعر. ملقب به مجتهدالشعراء. اصلش از سادات طباطبایی اردستان و از فرزندزادگان میرزا رفیعای نایینی بود. در زواره ی اصفهان به دنیا آمد و پس از تحصیل مقدمات در زادگاهش به اصفهان رفت و به آموختن علم و ادب پرداخت. وی به انجمن نشاط راه یافت و بعد از مدتی همراه معتمدالدوله میرزا عبدالوهاب نشاط، منشی الممالک به تهران آمد و سپس به آذربایجان و ایروان رفت و به یاری نشاط وارد دربار فتحعلی شاه شد و ملازمت شاه را اختیار نمود ولی همچنان تحت تربیت معتمدالدوله بود.
پس از درگذشت میر سید محمد سحاب اصفهانی پسر هاتف وی از جانب شاه قاجار ملقب به لقب مجتهد الشعراء گشت. مجمر همچنین سالها ندیم و ملازم حسنعلی میرزا، فرزند فتحعلی شاه بود و از پدر و پسر صله و انعام بسیار دریافت کرد. وی عاقبت در سی و پنج سالگی در تهران درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.
از او قصاید و غزلیات و ترکیب بند و اشعاری در هجو و هزل باقی است. اشعار او بیشتر قصیده و به سبک خاقانی و انوری می باشد. از آثارش: «مثنوی» به سبک «تحفة العراقین» خاقانی؛ قطعات منثوری به سبک «گلستان» سعدی؛ دیوان شعر.