کورش اسدی (۱۸ مرداد ۱۳۴۳–۲ تیر ۱۳۹۶) نویسنده داستان کوتاه معاصر ایرانی ویراستار و مدرس داستان نویسی بود. وی نگاهی جدی به داستان کوتاه داشت و در اغلب داستان هایش فضاهای بکری را تجربه می کرد.
برنده دورهٔ چهارم جایزهٔ گلشیری (۱۳۸۳) بخاطر مجموعه داستان باغ ملی، نشر سالی
رمان راه یافته به دور نهایی هفتمین جایزه ادبی هفت اقلیم ۱۳۹۶ بخاطر رمان کوچه ابرهای گمشده، نشر نیماژ
رمان برگزیده دوره های هفدهم و هجدهم: سال های ۹۵–۱۳۹۴ (دو سالانه) جایزه ادبی مهرگان
مجموعه داستان تحسین شده هیئت داوران جایزه ادبی مهرگان دوره های دوازدهم و سیزدهم: سال های ۹۵–۱۳۹۴ (دو سالانه) مجموعه داستان گنبد کبود،نشر نیماژ
مجموعه داستان «باغ ملی» این داستان نویس در روز جمعه ۶ آذر ۱۳۸۳ به عنوان برندهٔ چهارمین دورهٔ برگزاری جایزهٔ گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۲ از دید داوران معرفی شد.
کورش اسدی در ۱۸ مرداد ۱۳۴۳ در آبادان زاده شد. شروع داستان نویسی وی از دوران نوجوانی اش بود. اسدی از اواخر دورهٔ دبیرستان احساس کرد می تواند داستان بنویسد و به همین دلیل از همین دوران شروع کرد به نوشتن اما چون کسی را نمی شناخت این نوشتن به شکلی شخصی باقی ماند تا آن که در سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. در دورهٔ دبیرستان علاوه بر نوشتن، به طور جدی شروع به خواندن ادبیات کرد و در دورهٔ سربازی بنا به گفته خودش، آثار تمام داستان نویسان مطرح ایران و داستان های جدی خارجی را خواند. پس از سربازی با هوشنگ گلشیری آشنا شد و با او تماس گرفت و اولین نوشته هایش را به او داد و دوستی اش با او شکل گرفت و نگاه وی نسبت به داستان آرام آرام شکل گرفت.
در آن مقطع چیزی که بر وی تأثیر گذاشت دیگر اعضای جلسات پنجشنبه ها در تهران بودند که اکثرشان اهالی خوزستان بودند؛ قاضی ربیهاوی و یارعلی پورمقدم از مسجدسلیمان، همین طور کامران بزرگ نیا و دیگران. وی از خلال این جلسات با آن ها دوست شد و آن ها روی وی تأثیر زیادی گذاشتند و بعدها با هم جلسات جداگانهٔ داستان خوانی گذاشتند. سال ۱۳۶۶ یا ۱۳۶۷ بود که اسدی اولین داستان های جدی اش را نوشت که بعدها مجموعه داستان شد.
برنده دورهٔ چهارم جایزهٔ گلشیری (۱۳۸۳) بخاطر مجموعه داستان باغ ملی، نشر سالی
رمان راه یافته به دور نهایی هفتمین جایزه ادبی هفت اقلیم ۱۳۹۶ بخاطر رمان کوچه ابرهای گمشده، نشر نیماژ
رمان برگزیده دوره های هفدهم و هجدهم: سال های ۹۵–۱۳۹۴ (دو سالانه) جایزه ادبی مهرگان
مجموعه داستان تحسین شده هیئت داوران جایزه ادبی مهرگان دوره های دوازدهم و سیزدهم: سال های ۹۵–۱۳۹۴ (دو سالانه) مجموعه داستان گنبد کبود،نشر نیماژ
مجموعه داستان «باغ ملی» این داستان نویس در روز جمعه ۶ آذر ۱۳۸۳ به عنوان برندهٔ چهارمین دورهٔ برگزاری جایزهٔ گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۲ از دید داوران معرفی شد.
کورش اسدی در ۱۸ مرداد ۱۳۴۳ در آبادان زاده شد. شروع داستان نویسی وی از دوران نوجوانی اش بود. اسدی از اواخر دورهٔ دبیرستان احساس کرد می تواند داستان بنویسد و به همین دلیل از همین دوران شروع کرد به نوشتن اما چون کسی را نمی شناخت این نوشتن به شکلی شخصی باقی ماند تا آن که در سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. در دورهٔ دبیرستان علاوه بر نوشتن، به طور جدی شروع به خواندن ادبیات کرد و در دورهٔ سربازی بنا به گفته خودش، آثار تمام داستان نویسان مطرح ایران و داستان های جدی خارجی را خواند. پس از سربازی با هوشنگ گلشیری آشنا شد و با او تماس گرفت و اولین نوشته هایش را به او داد و دوستی اش با او شکل گرفت و نگاه وی نسبت به داستان آرام آرام شکل گرفت.
در آن مقطع چیزی که بر وی تأثیر گذاشت دیگر اعضای جلسات پنجشنبه ها در تهران بودند که اکثرشان اهالی خوزستان بودند؛ قاضی ربیهاوی و یارعلی پورمقدم از مسجدسلیمان، همین طور کامران بزرگ نیا و دیگران. وی از خلال این جلسات با آن ها دوست شد و آن ها روی وی تأثیر زیادی گذاشتند و بعدها با هم جلسات جداگانهٔ داستان خوانی گذاشتند. سال ۱۳۶۶ یا ۱۳۶۷ بود که اسدی اولین داستان های جدی اش را نوشت که بعدها مجموعه داستان شد.
wiki: کورش اسدی