هدا شعراوی

هدا شعراوی (هدی شعراوی) (۱۸۷۹–۱۹۴۷) از پیشگامان جنبش حقوق زنان در مصر و بنیان گذار اتحادیه فمینیستی مصر بود.
عصر الحریم - یحکی مذکرات المرأة المصریة فی الفترة ما بین (۱۸۸۰–۱۹۲۴) که توسط مارگوت بدران به انگلیسی ترجمه شده است.
نشریه «زن مصری» (l'Egyptienne) از ۱۹۲۵
نشریه «المصریة» از ۱۹۳۷
شعراوی در سال ۱۲۹۸ فعالیتی برای حقوق زنان در مصر را آغاز و رهبری کرد. سپس اتحادیه فمینیستی مصر را بنیان نهاد (این اتحادیه بعدها به همکاری با اتحادیه بین المللی برای حق رای زنان پرداخت).
او در سال ۱۳۰۲ در حرکتی نمادین، حجاب خود را در بازگشت از کنفرانس زنان در رُم به نشانه حمایت از جنبش فمینیستی با اهداف گسترده تر برداشت و به دریای مدیترانه انداخت.
هدی با نام «نورالهدی سلطان» در ۲۳ ژوئن ۱۸۷۹ در خانواده ای ثروتمند در المنیا مصر زاده شد و سه زبان ترکی، فرانسه و عربی را آموخت اما بعدها بیشتر به زبان عربی گرایش پیدا کرد و حتی خاطرات روزانهٔ خود را نیز به عربی می نوشت. نورالهدی در کودکی با سیده خدیجه مغربی که زنی شاعر بود آشنا شد و از او بسیار تأثیر گرفت. چنان که می نویسد:

هدا شعراوی (هدی شعراوی) (۱۸۷۹–۱۹۴۷) از پیشگامان جنبش حقوق زنان در مصر و بنیانگذار اتحادیه فمینیستی مصر بود.
• «زنان استثنایی در لحظات خاصی از تاریخ ظاهر می شوند و توسط نیروهایی خاص کنار گذاشته می شوند. مردان چنین زنانی را موجوداتی خارق العاده و کارهای آنان را معجزه می دانند. اما زنان ستارگانی درخشان هستند که از پس ابرهای تیره می درخشند. آنان در زمانهای دشوار و هر زمان که مردان اراده کنند، ظاهر می شوند. در لحظات خطر، زمانی که زنان در کنار مردان ظاهر می شوند، مردان اعتراضی به حضور آنان نمی کنند. اما اقدامات خطیر و فداکاری های بی پایان زنان، نظر مردان راجع به آنها را تغیر نمی دهد… مردان برای به رسمیت نشناختن قابلیتهای تمام زنان، زنان بسیار برگزیده را جدا کرده و برای آنها جایگاهی ویژه قائل شده اند. زنان با تمام وجودشان این موضوع را حس کرده اند. شرف و عزت نفس آنان عمیقاً پایمال شده است… آنان راه چاره را در مشارکت در امور اجتماعی با مردان دیدند. زمانی که دیدند راه بسته است، خواستار آزادی خود و احقاق حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خود شدند. جهش آنان با سرزنش و تمسخر مواجه شد اما آنان دلسرد نشدند. و اگر مردان حقوق زنان را به رسمیت نشناسند، عزم زنان تبدیل به نبرد و به نهایت جنگی علیه آنان خواهد شد.»در نامه سرگشاده استعفا از حزب وفد• «حجاب مظهر موانع بزرگ بر سر راه زنان برای مشارکت در زندگی اجتماعی است.»• «سیده خدیجه مغربی مرا شدیدا تحت تاثیر قرار داد چون در مورد مسایل ادبی و فرهنگی با مردان مباحثه می کرد. می دیدم که زنان بی سواد برای گفتن چند کلمه جلوی مردان دچار چه ترس و لرزی می شوند. دیدن سیده خدیجه مرا قانع کرد که اگر زنان باسواد شوند، می توانند با مردان برابر باشند و حتی از آنان پیشی بگیرند.»