گیلین فلین

گیلین فلین (به انگلیسی: Gillian Flynn) (زادهٔ ۲۴ فوریهٔ ۱۹۷۱) نویسنده و فیلم نامه نویس آمریکایی است.
• «به خانه می روم و مدتی را به گریه کردن می گذرانم. تقریباً سی و دوسالم شده است. سن زیادی نیست، خصوصاً در نیویورک. اما حقیقت این است که مدت ها از آخرین باری که کسی را دوست داشته ام گذشته است. پس چطور ممکن است دیگر کسی را ببینم که عاشقش باشم؟ آن قدر عاشقش باشم که با او ازدواج کنم؟»• «زمانه سختی است برای انسان بودن. تنها یک انسان حقیقی و واقعی بودن. نه مجموعه ای از ویژگی های اخلاقی بی شماری که از دیگران به عاریت گرفته ایم.»• «قبل از شام، به کاراژ برگشتم. عجیب بود که وقتی تنر به همین سادگی گفت که اندی نمی تواند با من بماند، اورا از ذهنم پاک کردم. چقدر زود این را پذیرفته بودم. چقدر کم برایش ناراحت شدم. در آن پرواز به میسوری، من از عاشق اندی بودن به عاشق اندی نبودن تغییر موضع دادم. انگار که از یک در رد شده باشم. رابطه مان به سرعت رنگ تیرگی به خود گرفت. تبدیل به گذشته شد. چقدر غریب بود که من زندگی زناشویی ام را به خاطر دختری که هیچ نقطه اشتراکی بامن جز خنده های بلند ونوشیدن مشروب بعد از معاشقه نداشت خراب کرده بودم.»• «حالا که مُرده ام، خوشحال ترم. عملاً گم شده ام. اما خیلی زود همه مرا مرده فرض خواهند کرد. مختصر و مفید خواهیم گفت مرده. چند ساعت بیش تر نگذشته، اما احساس خیلی بهتری دارم: مفاصل شل، ماهیچه های لرزان. امروز صبح یک لحظه متوجه تغییر قیافه ام شدم. قیافه ام عجیب شده بود. از داخل آینه ماشین، به پشت سرم نگاه کردم. کارتاژ ترسناک را پشت سر گذاشته بودم. شوهر کوته فکرم بیکار، در بار چندش آورش وقت می گذراند. متوجه می شوم که با چنین فکری لبخند به لبم آمده است. آها… این حس تازه است.»• «مردها واقعاً فکر می کنند چنین دختری وجود دارد. شاید به این دلیل گول خورده اند که بسیاری از زن ها می خواهند تظاهر کنند که چنین دختری هستند. برای مدتی طولانی، دختر باحال بودن آزارم می داد. پیش از این، مردهای زیادی را دیده ام – دوستان، همکاران، غریبه ها – که گیر زنان متظاهری این چنینی افتاده اند و دلم می خواسته این مردان را بنشانم و به آن ها آرام بگویم: شما با یه زن واقعی قرار نذاشته اید، شما با یه زنی قرار گذاشته اید که کلی فیلم دیده که مردای ناشی از نظر روابط اجتماعی فیلم نامه اونا رو نوشتن و هنوز فکر می کنن چنین زنانی وجود دارن و ممکنه یه روز اونا رو ببوسن. دلم می خواست یقه یا کیف این بیچاره ها را درحالی که به طرف این زنان می روند بگیرم و بکشم و به آن ها بگویم: «این عوضیا مردایی رو که کثیفن اون قدرهام دوست ندارن. هیشکی اون قدرها مردای این جوری رو دوست نداره.» دخترهای باحال حتی بیش تر ترحم برانگیزند: آن ها حتی تظاهر نمی کنند که زنی هستند که خودشان دوست دارند باشند، آن ها تظاهر می کنند زنی هستند که مردها دوست دارند. اگر هم دختر باحالی نیستید، فقط خواهش می کنم فکرش را هم نکنید که مردان تان از دختران باحال خوش شان نمی آید. ممکن است فرق کمی داشته باشد. ممکن است آن مرد گیاه خوار باشد. پس زن باحال از نظر او، عاشق گلوتن گندم است و سگ ها را خیلی دوست دارد. یا ممکن است که آن مرد یک هنرمند معتاد به موادمخدر باشد که دختر باحال مورد علاقه اش خالکوبی دارد، عینک به چشم می زند و عاشق کامیک بپوک هاست. کلی دختر بیرون وجود دارد، اما باور کنید که آن ها فقط دنبال دختران باحال هستند. همان هایی که چیزهایی را دوست دارند که آن ها هم دوست دارند و از چیزی هم شکایت نمی کنند ــ چطور می شود فهمید که شما آن دختر باحال نیستید؟ وقتی به شما می گوید: «من دلم یه زن قوی می خواد»، بدانید که او با شخص دیگری رابطه دارد. می دانید چرا؟ چون «من از زنای قوی خوشم می آد» اسم رمزی است برای «من از زنای قوی متنفرم.»• «ایمی مرا به این باور رسانده بود که من یک استثنا هستم که موفق شده ام در رقابت رسیدن به سطحی که او دارد شرکت کنم. این هر دومان را می ساخت و در عین حال خراب می کرد، چرا که یارای پاسخگویی را به چنین عظمتی نداشتم. من انسان آسایش و میان مایگی بودم و این باعث می شد از خودم متنفر باشم. در نهایت، او را به خاطر این ضعف خود مجازات کردم. او را تبدیل به موجودی شکننده و آزاردهنده کرده بودم. در ابتدا خود را طوری دیگر نشان داده بودم و بعد کاملاً ذات حقیقی خود را به نمایش گذاشتم. از آن بدتر، خودم را قانع کرده بودم که دلیل زندگی مرارت بار ما اوست. سال ها از زنگی ام را صرف این کرده بودم که او را تبدیل به چیزی که بود کنم: توده عظیم تنفر.»• «ایمی سمی بود اما زندگی بدون او را هم نمی توانستم تحمل کنم، من بدون ایمی چه کسی خواهم بود؟! هیچ گزینه دیگری وجود ندارد که بتواند راضیم کند. اما او را باید به زانو درآورد. ایمی در زندان، این پایان خوبی برای اوست. باید او را جایی در جعبه ای پنهان کنم تا نتواند به من آسیب برساند و گاهی به او سر بزنم، یا لااقل فکر کنم آنجاست. جایی هست که قلبم برایش می تپد…»• «هر وقت یادِ همسرم می افتم، قبل از هر چیز به سرش فکر می کنم. همه چیز از شکلِ سر شروع می شود. اولین بار از پشتِ سر بود که دیدمش و چیز جالبی که دربارهٔ آن نظرم را جلب کرد، زاویه اش بود؛ مثل مغزِ سفت و سخت و درخشانِ یک دانه ذرت یا سنگواره ای بود در بستر رودخانه. سرش همان شکلی بود که در دوره ویکتوریا به آن «سرِ خوش حالت» می گفتند. به راحتی می توانستی شکلِ جمجمه اش را تصور کنی. به هرحال من که او را از سرش شناختم.»

wikiquote: گیلین_فلین

دانشنامه عمومی

نقل قول ها