مارگارت اتوود

مارگارت اِلنور اتوود (به انگلیسی: Margaret Elenor Atwood) (زاده ۱۸ نوامبر ۱۹۳۹) شاعر، داستان نویس، منتقد ادبی، فعال سیاسی و فمینیست سرشناس کانادایی است. او جوایز ادبیات پرنسس آستوریاس و آرتور سی. کلارک را دریافت کرده است؛ پنج بار برای جایزه بوکر نامزد شده که از این میان یکبار برنده آن بوده است؛ همچنین، بارهای متعدد در مرحله پایانی جایزه فرماندار کل کانادا (Governor General) حضور داشته و دو بار آن را بدست آورده است. نام او در سال ۲۰۰۱ در میان ستاره داران پیاده راه مشاهیر کانادا قرار گرفت. او همچنین یکی از بنیان گذاران بنیاد نویسندگان کانادا است؛ سازمانی غیرانتفاعی که برای تقویت جامعه نویسندگان کانادا می کوشد. در کنار خدمات بی شمارش به ادبیات کانادا، او از متولیان بنیان گذاری جایزه شعر گریفین است. کتاب های سرگذشت ندیمه، آدمکش کور برندهٔ جایزهٔ بوکر سال ۲۰۰۰ و اوریکس و کریک از آثار او هستند.
زن خوراکی (۱۹۶۹)
کف‍پوش (۱۹۷۲)
بانو اوراکل (۱۹۷۶)
زندگی پیش از انسان (۱۹۷۹)
سرگذشت ندیمه (۱۹۸۵، برندهٔ جایزهٔ آرتور سی. کلارک، ترجمه به فارسی با نام سرگذشت ندیمه، سهیل سُمی، انشارات ققنوس، ۱۳۸۲)
چشم گربه (۱۹۸۸)
عروس فریبکار (۱۹۹۳، ترجمهٔ فارسی به دست شهین آسایش، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۰)
چهرهٔ پنهان (گریس دیگر) (۱۹۹۶، ترجمه به فارسی به دست جلال بایرام، انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۱)
آدمکش کور (۲۰۰۰، برندهٔ جایزه بوکر، ترجمه به فارسی به دست شهین آسایش، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۱)
اوریکس و کریک (۲۰۰۳، ترجمه به فارسی به دست سهیل سُمی، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۳)
پنلوپیاد (۲۰۰۵)
سال سیلاب (۲۰۰۹)
آدام دیوانه (۲۰۱۳)
ماه ستون نویس (۲۰۱۴)
قلب ها ماندگارند (۲۰۱۵)
بذر جادو (۲۰۱۶، ترجمه توسط نیلوفر خوش زبان، انتشارات ستاک، ۱۳۹۶)
آتوود در شهر اتاوا در ایالت اونتاریوی کانادا دیده به جهان گشود. او دومین فرزند از سه فرزند خانواده اش بود. پدرش کارل ادموند آتوود حشره شناس و مادرش مارگارت دوروتی کیلام اهل وودویل نوا اسکاشیا، در گذشته متخصص تغذیه بود. به سبب تحقیقات پدرش بر روی حشرات جنگلی، او بیشتر کودکی خود را در جنگل های دورافتاده کِبِک شمالی و در سفر بین اتاوا، سو سنت مری و تورنتو گذراند. این تجربه دوران کودکی، بعدها در آثارش در به کارگیری تعبیرها از دنیای جانوران و طبیعت نمود یافت.
مارگارت النور نوشتن نمایشنامه و سرودن شعر را در شش سالگی آغاز کرد. مارگارت جوان در شانزده سالگی علاقه به نویسندگی حرفه ای را در خود کشف کرد. او در سال ۱۹۵۷ تحصیلاتش را در کالج ویکتوریای دانشگاه تورنتو آغاز و اشعار و مقالاتش را در نشریه ادبی این کالج، Acta Victoriana، منتشر کرد. جی مکفرسون و نورثروپ فرای از جمله اساتید او بودند. او در سال ۱۹۶۱ با مدرک لیسانس در رشته اصلی ادبیات انگلیسی و فلسفه و زبان فرانسوی به عنوان رشته های جنبی فارغ التحصیل شد.
آتوود در اواخر سال ۱۹۶۱، پس از کسب مدال ای.جی. پرات برای کتاب اشعارش «همزاد پرسفونه»، تحصیلات عالیه خود را در کالج رادکلیف هاروارد با استفاده از برنامه کمک هزینه «پرزیدنت وودرو ویلسون» پی گرفت. او در سال ۱۹۶۹ مدرک ارشد خود را از کالج رادکلیف دریافت کرد و به مدت دو سال مطالعات دکترای خود را در دانشگاه هاروارد ادامه داد؛ اما پایان نامه خود «رمانس متافیزیکی انگلیسی» را به سرانجام نرساند.

مارگارت اِلنور اتوود (به انگلیسی: Margaret Elenor Atwood) (زاده ۱۸ نوامبر ۱۹۳۹) نویسنده، شاعر، منتقد ادبی، فعال محیط زیست و فمینیست سرشناس کانادایی است.
• «نفرت آسان تر بود. اگر از آن ها متنفر بودم، می دانستم چی کار کنم. نفرت روشن و واضح است، فلزگونه، یک سویه، بی تزلزل، برعکس عشق.» -> چشم گربه
• «باید تمام فضاهای موجود روی کاغذ را با نوشته ها پر کنی. بعضی از نوشته ها باید فریادهایی را شرح دهند که آن بیرون در حال برآمدن است؛ شب و روز، در میان تپه های شنی و تکه های یخ و خرابه ها و استخوان ها و این قبیل چیزها؛ در مورد فریادها باید حقیقت را گفت، که کاری ست دشوار، چون تو از میان دیوارهای کاغذی نمی توانی بیرون را ببینی، بنابراین نمی توانی حقیقت را دقیق بیان کنی. دلت هم نمی خواهد بیرون بروی، به آن سرزمین بی آرام، تا همه چیز را به دقت ببینی.» -> سر پناه کاغذی