محمد یعقوبی

محمد یعقوبی (۱۳۴۶ در تهران) نمایش نامه نویس، کارگردان تئاتر و فیلم ساز ایرانی است.نخستین جلسه رسمی محمد یعقوبی در زادگاهش به همت محمد امین کارگردان جوان لنگرودی در سال 1382 با جلسه ای به عنوان دیالوگ با محمد یعقوبی در آمفی تئاتر لنگرود با حضور تئاتریهای گیلان برگزار شد. طبق نوشتهٔ خبرگزاری فارس، او ممنوع الفعالیت است.
۱۳۹۱ - سی وسه درصد نیل سایمون (براساس نمایش نامهٔ فصل دوم از نیل سایمون)
۱۳۸۹ - کلاغ ها و آدم ها
۱۳۸۹ - نوشتن در تاریکی
۱۳۸۸ - برلین
۱۳۸۷ - خشک سالی و دروغ
۱۳۸۶ - ماچیسمو (اقتباس از رمان کنسول افتخاری نوشتهٔ گراهام گرین)
۱۳۸۵ - ماه در آب
۱۳۸۴ - تنها راه ممکن
۱۳۸۳ - گل های شمع دانی
۱۳۸۲ - قرمز و دیگران
۱۳۸۰ - از تاریکی
۱۳۷۹ - یک دقیقه سکوت
۱۳۷۷ - رقص کاغذپاره ها
۱۳۷۵ - زمستان ۶۶
۱۳۷۴ - دل سگ (اقتباس از رمانی به همین نام از میخائیل بولگاکف)
۱۳۷۲ - صدای گربه
۱۳۷۰ - از دوست ت دارم
۱۳۶۸ - بازگشت
او اولین بار در سال ۱۳۷۶ با کسب جایزهٔ بهترین کارگردانی برای «زمستان ۶۶» به عنوان کارگردانی جوان مطرح شد. از کارهای برجستهٔ او می شود به: «زمستان ۶۶»، «یک دقیقه سکوت»، «خشک سالی و دروغ»، «تنها راه ممکن» و «نوشتن در تاریکی» اشاره کرد. او در حال حاضر عضو پیوستهٔ کانون نمایش نامه نویسان خانهٔ تئاتر ایران و کانون کارگردانان خانهٔ تئاتر ایران است.

محمد یعقوبی (۱۳۴۶ / ۱۹۶۷م) نمایش نامه نویس، کارگردان تئاتر و فیلم ساز ایرانی.
• «چرا فکر کنیم هر چیز ذهنی واقعیت ندارد؟»• «من انکار نمی کنم که حضور ستاره ها کمک می‎کند تا مردمی هم که عادت به دیدن تئاتر ندارند به تماشای تئاتر جذب شوند و شاید با دیدن همان کار، اهلی تئاتر شوند. این که خوب است باوجود بازیگران مشهور مخاطبان جدیدی جذب تئاتر شوند. این رفتارهای عصبی برخی که مخالف حضور ستاره ها هستند، به گمان من رفتاری دور از منطق و ناشایست است. حضور ستاره ها در تئاترها به خودی خود عیب ندارد. اشکال به نظرم وقتی است که کارگردانی از حضور ستاره ها سوءاستفاه می کند بدون آن که تئاتری ارزشمند آماده کرده باشد. یعنی اصلا تئاتری وجود ندارد. بازیگر را کنار بگذاری هیچ چیز نیست.»• «به نظرم بحث خشونت موضوع خوبی برای نوشتن است و همیشه از موضوعاتی بوده که برای آن کمین کرده ام تا درباره اش بنویسم.