عاشقانه سه پادشاهی (به چینی: 三國演義، 三国演义)(به انگلیسی: Romance of the Three Kingdoms) یک رمان تاریخی چینی، نوشته لو گوان ژانگ در سده ۱۴ میلادی است. این داستان بر اساس رخدادهای سال های پایانی سلسله هان و دوره سه امپراتوری در چین، یعنی سال های ۱۶۸ تا ۲۸۰ میلادی، نوشته شده است.
Hsia, Chih-tsing,"The Romance of the Three Kingdoms," in The Classic Chinese Novel: A Critical Introduction (1968) rpr. Cornell East Asia Series. Ithaca, N.Y. : East Asia Program, Cornell University, 1996.
Luo, Guanzhong (2002) . Romance of the Three Kingdoms. 1. English translation by Charles H. Brewitt-Taylor, Introduction by Robert E. Hegel. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-3467-4.
Luo, Guanzhong (2002) . Romance of the Three Kingdoms. 2. English translation by Charles H. Brewitt-Taylor, Introduction by Robert E. Hegel. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-3468-1.
Luo, Guanzhong (2006). Three Kingdoms. English translation by Moss Roberts, Introduction by Shi Changyu. Beijing: Foreign Language Press. ISBN 7-119-00590-1.
Li Chengli. Romance of the Three Kingdoms (illustrated in English and Chinese) (2008) Asiapac Books. شابک ۹۷۸-۹۸۱-۲۲۹-۴۹۱-۳
Besio, Kimberly Ann and Constantine Tung, eds. , Three Kingdoms and Chinese Culture. Albany: State University of New York Press, 2007. شابک ۰۷۹۱۴۷۰۱۱۳. Essays on this novel's literary aspects, use of history, and in contemporary popular culture.
Luo, Guanzhong (2014). The Three Kingdoms. 1. English translation by Yu Sumei, Edited by Ronald C. Iverson. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-4393-5.
Luo, Guanzhong (2014). The Three Kingdoms. 2. English translation by Yu Sumei, Edited by Ronald C. Iverson. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-4394-2.
Luo, Guanzhong (2014). The Three Kingdoms. 3. English translation by Yu Sumei, Edited by Ronald C. Iverson. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-4395-9.
افسانه های مربوط به رومانس سه پادشاهی تا قبل از اینکه به صورت کتبی نوشته شوند، در قالب داستان های شفاهی و سینه به سینه موجود بودند. در این داستان های محبوب، شخصیت ها خصوصیات اغراق آمیز بخود گرفته، گاهی به صورت موجودات فناناپذیر و مافوق الطبیعه با توانایی های جادویی در می آیند. این داستان ها با تمرکزی که بر روی چینی های نژاد هان داشتند، در دورهٔ تسلط امپراتوران مغول سلسله یوان محبوب شدند. با آمدن سلسله مینگ، علاقه به نمایشنامه و رمان باعث گسترش هر چه بیشتر این داستان شد.
اولین تلاش برای به تحریر کشیدن این داستان ها توسط سانگوژی پینگخوا صورت گرفت؛ که به نام داستان سانگوژی زمانی بین سال های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۳ منتشر شد. در این نسخه عناصر افسانه، جادو و رادمردی درهم آمیخته شده اند تا طبقهٔ برزگر را بخود جذب کند. عناصر کارما و تناسخ نیز به این اثر افزوده شدند.
رومانس سه پادشاهی را به طریق اولی به لو گوان ژانگ نسبت می دهند که احتمالاً بین سال های ۱۳۱۵ تا ۱۴۰۰ (اواخر سلسهٔ یوان و اوائل سلسلهٔ مینگ) می زیسته است. عده ای از صاحب نظران بر اساس خصوصیات این اثر (کتابت آن)، منشأ آن را نیمهٔ دوم قرن پانزدهم (اواسط مینگ) ذکر می کنند. این نظریه تا حد زیادی در کتاب چهار شاهکار دورهٔ مینگ اثر اندرو پلکس، بسط پیدا می کند. این داستان مقداری به زبان عامیانه و مقداری هم به زبان چینی کلاسیک نوشته شده است و به مدت ۳۰۰ سال رسم الخط استاندارد چین محسوب می شد. نویسنده از مدارک تاریخی بهرهٔ زیادی می برد مانند: کتاب حوادث سه پادشاهی گردآوری شده توسط چن شو، که رخدادهای مربوط به شورش دستار زرد در سال ۱۸۴ تا اتحاد سه پادشاهی تحت حاکمیت سلسله جین را در بر می گیرد. داستان همچنین حاوی آثاری از شعر سلسله تانگ، اپراهایی از سلسلهٔ یوان و همین طور برداست های خود نویسنده از المانهایی همچون پرهیزکاری و مشروعیت است. نویسنده دانشش از تاریخ را با قدرت ذاتی خود در داستانسرایی ترکیب و پردهٔ عظیمی از شخصیت ها را به وجود آورده است. این داستان در ابتدا در ۲۴ مجلد عرضه شد. تا سال ۱۵۲۲ که برای اولین بار تحت عنوان سانگوژی تانگسو یانی به چاپ رسید، با دست نوشته و منتشر می شد. در سال های حاکمیت کانگ زی از سلسله چینگ، مائو لون و پسرش مائو زونگ گانگ، داستان را تا حد زیادی ویرایش کرده آن را در ۱۲۰ قصل گنجانده و عنوان آن را نیز به سانگوژی یانی تقلیل دادند. تعداد حروف از ۹۰۰۰۰۰ به ۷۵۰۰۰۰ کاهش پیدا کرد؛ ویرایش قابل توجهی نیز در جهت روانی بیان به عمل آمد و استفاده از اشعار سوم شخص کاهش پیدا کرد و ابیات متعارف تبدیل به قطعات آهنگینتر شدند؛ عبارات زیادی که در مدح و تمجید از مشاوران سائو سائو و فرماندهان بودند از میان رفتند. محققان همچنین بحث های زیادی را در مورد نگرش ضد سلسله چینگ یا جانبداری مائو از این خاندان داشته اند. نسخه های قبلی داستان تقریباً به صورت کامل جای خود را به نسخهٔ مائو دادند که ار نظر ادبی اثر برجسته تری محسوب می شود.
Hsia, Chih-tsing,"The Romance of the Three Kingdoms," in The Classic Chinese Novel: A Critical Introduction (1968) rpr. Cornell East Asia Series. Ithaca, N.Y. : East Asia Program, Cornell University, 1996.
Luo, Guanzhong (2002) . Romance of the Three Kingdoms. 1. English translation by Charles H. Brewitt-Taylor, Introduction by Robert E. Hegel. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-3467-4.
Luo, Guanzhong (2002) . Romance of the Three Kingdoms. 2. English translation by Charles H. Brewitt-Taylor, Introduction by Robert E. Hegel. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-3468-1.
Luo, Guanzhong (2006). Three Kingdoms. English translation by Moss Roberts, Introduction by Shi Changyu. Beijing: Foreign Language Press. ISBN 7-119-00590-1.
Li Chengli. Romance of the Three Kingdoms (illustrated in English and Chinese) (2008) Asiapac Books. شابک ۹۷۸-۹۸۱-۲۲۹-۴۹۱-۳
Besio, Kimberly Ann and Constantine Tung, eds. , Three Kingdoms and Chinese Culture. Albany: State University of New York Press, 2007. شابک ۰۷۹۱۴۷۰۱۱۳. Essays on this novel's literary aspects, use of history, and in contemporary popular culture.
Luo, Guanzhong (2014). The Three Kingdoms. 1. English translation by Yu Sumei, Edited by Ronald C. Iverson. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-4393-5.
Luo, Guanzhong (2014). The Three Kingdoms. 2. English translation by Yu Sumei, Edited by Ronald C. Iverson. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-4394-2.
Luo, Guanzhong (2014). The Three Kingdoms. 3. English translation by Yu Sumei, Edited by Ronald C. Iverson. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 978-0-8048-4395-9.
افسانه های مربوط به رومانس سه پادشاهی تا قبل از اینکه به صورت کتبی نوشته شوند، در قالب داستان های شفاهی و سینه به سینه موجود بودند. در این داستان های محبوب، شخصیت ها خصوصیات اغراق آمیز بخود گرفته، گاهی به صورت موجودات فناناپذیر و مافوق الطبیعه با توانایی های جادویی در می آیند. این داستان ها با تمرکزی که بر روی چینی های نژاد هان داشتند، در دورهٔ تسلط امپراتوران مغول سلسله یوان محبوب شدند. با آمدن سلسله مینگ، علاقه به نمایشنامه و رمان باعث گسترش هر چه بیشتر این داستان شد.
اولین تلاش برای به تحریر کشیدن این داستان ها توسط سانگوژی پینگخوا صورت گرفت؛ که به نام داستان سانگوژی زمانی بین سال های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۳ منتشر شد. در این نسخه عناصر افسانه، جادو و رادمردی درهم آمیخته شده اند تا طبقهٔ برزگر را بخود جذب کند. عناصر کارما و تناسخ نیز به این اثر افزوده شدند.
رومانس سه پادشاهی را به طریق اولی به لو گوان ژانگ نسبت می دهند که احتمالاً بین سال های ۱۳۱۵ تا ۱۴۰۰ (اواخر سلسهٔ یوان و اوائل سلسلهٔ مینگ) می زیسته است. عده ای از صاحب نظران بر اساس خصوصیات این اثر (کتابت آن)، منشأ آن را نیمهٔ دوم قرن پانزدهم (اواسط مینگ) ذکر می کنند. این نظریه تا حد زیادی در کتاب چهار شاهکار دورهٔ مینگ اثر اندرو پلکس، بسط پیدا می کند. این داستان مقداری به زبان عامیانه و مقداری هم به زبان چینی کلاسیک نوشته شده است و به مدت ۳۰۰ سال رسم الخط استاندارد چین محسوب می شد. نویسنده از مدارک تاریخی بهرهٔ زیادی می برد مانند: کتاب حوادث سه پادشاهی گردآوری شده توسط چن شو، که رخدادهای مربوط به شورش دستار زرد در سال ۱۸۴ تا اتحاد سه پادشاهی تحت حاکمیت سلسله جین را در بر می گیرد. داستان همچنین حاوی آثاری از شعر سلسله تانگ، اپراهایی از سلسلهٔ یوان و همین طور برداست های خود نویسنده از المانهایی همچون پرهیزکاری و مشروعیت است. نویسنده دانشش از تاریخ را با قدرت ذاتی خود در داستانسرایی ترکیب و پردهٔ عظیمی از شخصیت ها را به وجود آورده است. این داستان در ابتدا در ۲۴ مجلد عرضه شد. تا سال ۱۵۲۲ که برای اولین بار تحت عنوان سانگوژی تانگسو یانی به چاپ رسید، با دست نوشته و منتشر می شد. در سال های حاکمیت کانگ زی از سلسله چینگ، مائو لون و پسرش مائو زونگ گانگ، داستان را تا حد زیادی ویرایش کرده آن را در ۱۲۰ قصل گنجانده و عنوان آن را نیز به سانگوژی یانی تقلیل دادند. تعداد حروف از ۹۰۰۰۰۰ به ۷۵۰۰۰۰ کاهش پیدا کرد؛ ویرایش قابل توجهی نیز در جهت روانی بیان به عمل آمد و استفاده از اشعار سوم شخص کاهش پیدا کرد و ابیات متعارف تبدیل به قطعات آهنگینتر شدند؛ عبارات زیادی که در مدح و تمجید از مشاوران سائو سائو و فرماندهان بودند از میان رفتند. محققان همچنین بحث های زیادی را در مورد نگرش ضد سلسله چینگ یا جانبداری مائو از این خاندان داشته اند. نسخه های قبلی داستان تقریباً به صورت کامل جای خود را به نسخهٔ مائو دادند که ار نظر ادبی اثر برجسته تری محسوب می شود.