جان جوزف کلنسی

جان جوزف کلنسی (۱۵ ژوئیه ۱۸۴۷–۲۵ نوامبر ۱۹۲۸)، به نام JJ Clancy شناخته می شد، او سیاستمدار ناسیونالیست ایرلندی و عضو پارلمان (مجلس نمایندگان) در مجلس عوام برای ایالت دانمارک از ۱۸۸۵ تا ۱۹۱۸ بود. او از رهبران جنبش قانون مجلس ایرلند و حامیان قانون اسکان طبقه کارگر ایرلند ۱۹۰۸، که به عنوان قانون کلنسی شناخته می شد، بود. او در سال ۱۸۸۷ به دادگاه ایرلندی ملحق شد و در سال ۱۹۰۶ مشاور ارشد شد.
جان در سال ۱۸۴۷ در اوج قحطی ایرلند بزرگ در منطقه Annaghdown در Galway متولد شد، پدرش ویلیام کلنسی Carraghy, JJ کشاورز بود. او در دانشکده باروری پاکساز، Athlone و در کالج تازه تأسیس و غیر فرقه ای کوئین در Galway تحصیل کرده بود، و همچنین در سال ۱۸۶۸ مدرک کارشناسی ارشد کلاسیک باستان کسب کرد. او در هر دو مؤسسه هم دورهٔ TP O'Connor بود که بعدها در مجلس هم قطار شدند.
کلنسی سه سال به عنوان یک معلم کلاسیک در دانشکده Holy Crossدر Tralee مشغول به تدریس بود، وی سال ۱۸۶۸ با مارگارت لوئیس هیکی (d.1912) از نیوکاسل وست ازدواج کرد. او از یک خانواده شدیداً ناسیونالیست بود و یکی از برادرزاده هایش انقلابیون ایرلندی و نویسندهٔ پیاراس بیاسلی (۱۸۸۱–۱۹۶۵) بود که روابط نزدیک با خانواده کلنسی داشت.
در سال ۱۸۷۰، جی. جی کلنسی جایگاه دستیار سردبیر هفته نامه برجسته ملی گرا The Nation را به عنوان سردبیر بین سال های ۱۸۸۰ تا ۱۸۸۵ به عهده گرفت. در طی این مدت او در اتحادیه اراضی، اتحادیه قانون خانه، انجمن جوان ایرلند و اتحادیه کارگری و صنعتی ایرلند فعال بود و در سال ۱۸۸۲ به کمیته برگزاری اتحادیه ملی ایرلند برگزیده شد. او پس از شکست ملی در انتخابات سال ۱۸۸۳، یک کمپین برای ثبت نام رای دهندگان بزرگ در دوبلین سازماندهی کرد و به عنوان نماینده مجلس نمایندگان در انتخابات عمومی در دسامبر ۱۸۸۵ برگزیده شد.