<div class="boxBd">جان ستدن. [ س ِ ت َ دَ ] ( مص مرکب ) جان را گرفتن. کشتن. قبض روح کردن. جان ستادن ، چنانکه عزرائیل : <br>که مرا فرمود حق کامروز هان <br>جان او را تو به هندستان ستان <br>چون به امر حق به هندستان شدم <br>دیدمش آنجا و جانش بستدم.<div class="au">مولوی.</div></div>

جان ستدن. [ س ِ ت َ دَ ] ( مص مرکب ) جان را گرفتن. کشتن. قبض روح کردن. جان ستادن ، چنانکه عزرائیل : که مرا فرمود حق کامروز هان جان او را تو به هندستان ستان چون به امر حق به هندستان شدم دیدمش آنجا و جانش بستدم. مولوی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( مصدر ) جان را گرفتن کشتن قبض روح کردن .</div>

( مصدر ) جان را گرفتن کشتن قبض روح کردن .

فرهنگ فارسی

- جان برکندن ؛ جان ستدن. جان بگرفتن. از بین بردن. نابود کردن کسی :<br>ازینسان همی افکند دشمنان<br>همی برکند جان آهرمنان. <br>فردوسی.<br>

- جان برکندن ؛ جان ستدن. جان بگرفتن. از بین بردن. نابود کردن کسی : ازینسان همی افکند دشمنان همی برکند جان آهرمنان. فردوسی.

جان ستدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران