<div class="boxBd">دیوزد. [ وْ زَ ] ( ن مف مرکب ) دیوزده. کسی که آسیب دیوش باشد. ( غیاث ) ( آنندراج ). جن زده. مصروع. مجنون. دیودیده : <br>گهی چون دیوزد بیهوش گشتی <br>فغان کردی و پس خاموش گشتی.<div class="au">( ویس و رامین ).</div>بجست از خواب همچون دیوزد مرد<br>یکی آه از دل نالان برآورد.<div class="au">( ویس و رامین ).</div></div>

دیوزد. [ وْ زَ ] ( ن مف مرکب ) دیوزده. کسی که آسیب دیوش باشد. ( غیاث ) ( آنندراج ). جن زده. مصروع. مجنون. دیودیده : گهی چون دیوزد بیهوش گشتی فغان کردی و پس خاموش گشتی. ( ویس و رامین ). بجست از خواب همچون دیوزد مرد یکی آه از دل نالان برآورد. ( ویس و رامین ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) جن زده مصروع مجنون .</div>

( صفت ) جن زده مصروع مجنون .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">دیوانه، مجنون.</div>

دیوزد

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید