کاشتینه یا درون کاشت یا ایمپلنت (به انگلیسی: Implant) نوعی ابزار پزشکی است که برای جایگزینی یک عضو زیستی، حمایت از یک ساختار زیستی آسیب دیده یا تقویت ساختار در بخشی از بدن قرار داده می شوند. ایمپلنت های ارتوپدی و درون کاشت های دندانی از رایج ترین انواع ایمپلنت هستند.
عوارض مربوط به درون کاشت : هر درون کاشتی در محیط بدن جسم خارجی محسوب می شود و می تواند باعث تحریک فعالیت دفاعی بدن و بروز عوارض جسم خارجی در محیط داخلی شود. به همین دلیل سعی می شود سطح تماس آن ها از مواد بی اثر یا کم اثر در برابر محیط یونی بدن، تشکیل گردد.
عوارض مربوط به بدن: درون کاشت ها می توانند عوارضی مانند التهاب موضعی، عفونت، بدکاری (malfunction) و وازنش (Rejection) داشته باشند.
نقص: بعضی از درون کاشت ها ممکنست به دلیل پائین بودن کیفیت ساخت و عدم کنترل کیفی دچار نقص شوند. حتی مواردی که درون کاشت دارای نمانام معتبری بوده موارد نقص گزارش شده است.
ایمپلنت ها وسائل ساخت دست بشر هستند و برای جایگزینی فیزیکی و یا رفتاری اندام های بدن جانداران بکار می روند. سطح خارجی آن ها که با نسوج زنده در تماس هستند به وسیلهٔ مواد بیولوژیک و یا مواد آلیاژی مقاوم در مقابل محیط یونی بدن جانداران ساخته می شود. مثلاً در مورد ایمپلنت هائی که در استخوان ها جاگذاری می شود سطح آن ها از تیتانیم، کروم و یا آپاتیت تشکیل شده است. درون کاشت های نسج نرم از سیلیکون ساخته می شوند. بعضی از درون کاشت ها از مدارهای الکترونیکی تشکیل شده اند مثل ضربان ساز قلبی و یا ایمپلنت کاشت حلزون.
ایمپلنت های فلزی که برای درمان شکستگی استخوان استفاده می شوند در بین عامه مردم به «پلاتین» معروف هستند اما امروزه در اغلب موارد از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند که ترکیبی از آهن، کروم و نیکل است و از پلاتین - که فلزی بسیار گران بهاست - در آن ها استفاده نشده است.
از طرف اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا، تجهیزات پزشکی برحسب خطرات و عوارضی که در پیش بیماران ممکنست ایجاد کنند به سه گروه تقسیم شده است. درون کاشت ها اکثراً در گروه ۳ هستند که ساخت و مصرف آن ها نیازمند کنترل دقیق و اثبات شده این وسایل از طرف آن اداره است.
عوارض مربوط به درون کاشت : هر درون کاشتی در محیط بدن جسم خارجی محسوب می شود و می تواند باعث تحریک فعالیت دفاعی بدن و بروز عوارض جسم خارجی در محیط داخلی شود. به همین دلیل سعی می شود سطح تماس آن ها از مواد بی اثر یا کم اثر در برابر محیط یونی بدن، تشکیل گردد.
عوارض مربوط به بدن: درون کاشت ها می توانند عوارضی مانند التهاب موضعی، عفونت، بدکاری (malfunction) و وازنش (Rejection) داشته باشند.
نقص: بعضی از درون کاشت ها ممکنست به دلیل پائین بودن کیفیت ساخت و عدم کنترل کیفی دچار نقص شوند. حتی مواردی که درون کاشت دارای نمانام معتبری بوده موارد نقص گزارش شده است.
ایمپلنت ها وسائل ساخت دست بشر هستند و برای جایگزینی فیزیکی و یا رفتاری اندام های بدن جانداران بکار می روند. سطح خارجی آن ها که با نسوج زنده در تماس هستند به وسیلهٔ مواد بیولوژیک و یا مواد آلیاژی مقاوم در مقابل محیط یونی بدن جانداران ساخته می شود. مثلاً در مورد ایمپلنت هائی که در استخوان ها جاگذاری می شود سطح آن ها از تیتانیم، کروم و یا آپاتیت تشکیل شده است. درون کاشت های نسج نرم از سیلیکون ساخته می شوند. بعضی از درون کاشت ها از مدارهای الکترونیکی تشکیل شده اند مثل ضربان ساز قلبی و یا ایمپلنت کاشت حلزون.
ایمپلنت های فلزی که برای درمان شکستگی استخوان استفاده می شوند در بین عامه مردم به «پلاتین» معروف هستند اما امروزه در اغلب موارد از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند که ترکیبی از آهن، کروم و نیکل است و از پلاتین - که فلزی بسیار گران بهاست - در آن ها استفاده نشده است.
از طرف اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا، تجهیزات پزشکی برحسب خطرات و عوارضی که در پیش بیماران ممکنست ایجاد کنند به سه گروه تقسیم شده است. درون کاشت ها اکثراً در گروه ۳ هستند که ساخت و مصرف آن ها نیازمند کنترل دقیق و اثبات شده این وسایل از طرف آن اداره است.
wiki: درون کاشت
درون کاشت (ابهام زدایی). درون کاشت ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
درون کاشت
درون کاشت پستان
برسازی درون کاشت دندانی
درون کاشت
درون کاشت پستان
برسازی درون کاشت دندانی
wiki: درون کاشت (ابهام زدایی)